اشتغال یقینی: از اشتغال ذمه است و در اصول منظور این است که تا برائت یقینی از کاری و چیزی حاصل نشود به وظایف سابق اشتغال باقی است و باید به موجب آن عمل شود، اشتغال یقینی مستلزم برائت یقینی است.
اصالة الصحة : (اصطلاحی اصولی است) در کلیات حقوقی آمده است اصالت صحت در مطلق عقود جاری است خواه شبهه حکمیه باشد یا شبهه موضوعیه. اصالة الصحة اصلی است دامنه دار و در عبادات هم جاری است چه رسد به عقود و معاملات، مثل عقد مسابقه که در صورت شک اصل صحت آن است و غیره البته آنچه مورد بحث است حدود و قیود و مقدار مفاد و موارد آن است.
اصالة البرائة : اصطلاحی اصولی است واز جمله ادله عقلی است. در مورد شک در تکلیف مقتضای اصل برائت است زیرا به حکم عقل مواخذه بدون بیان قبیح است.
اصل اطلاق: اصل اطلاق در جایی به کار میرود که لفظ مطلقی وارد شده باشد و صلاحیت حالت ها و قیدهای مختلف را داشته باشد و انسان احتمال بدهد که برخی از این حالت ها یا قیدها مراد متکلم باشند. مثلا خداوند تبارک و تعالی فرمود، "احل الله البیع" و انسان شک کند که آیا صحت بیع متوقف بر عربی بودن عقد بیع است یا نه ؟ در چنین مواقعی به اصل اطلاق تمسک میشود و حکم به جواز عقد بیع به غیرعربی میشود.
اصحاب اجماع: این اصطلاح از زمان کشی (م 340 ق) و شیخ طوسی (م 460 ق) و نجاشی (م 450 ق) پیداشده و مصطلح آنهاست و بعد از ان عده ای از متقدمین و