صورت بر فرض جواز زندانی نمودن او، چنین زندانی از قبیل زندان اکتشافی است و مقدار آن نباید از مقدار نیاز بیشتر باشد.حسینعلی منتظری، دیدگاه ها، ص 497.
نکته دوم: در مورد همه زندانیان به طور عام، و در مورد زندانی سیاسی در فرضی که زندانی نمودن او جایز باشد، اقرار در زندان یا اقراری که ناشی از فشار یا تهدید باشد، ارزش و اعتبار شرعی ندارد. آیت الله منتظری در پاسخ به استفتایی در این باره، اقرار را به دو نوع تقسیم کرده اند:
الف - اقرار برای ثبوت جرم، که شرط اعتبار آن - علاوه بر این که باید از روی اراده و اختیار و یقین و بدون هرگونه القایی باشد - این است که در حالت طبیعی و عادی و آزادی کامل و بدون اکراه و تهدید باشد. در روایتی امام صادق (ع) از حضرت امیر(ع) نقل نموده که فرمودند: "هر کسی در حال ترس، یا در زندان، یا در اثر تهدید و یا در حالی که او را عریان نموده باشند به چیزی اقرار نماید نباید بر او حد جاری شود."همان.
و نیز در روایت دیگری فرمودند:
"هر کس در اثر ترساندن یا کتک خوردن و یا در زندان به چیزی اقرار نماید، بر او حد جاری نمی شود."همان، ص 426 - 420 و 471 - 453.
قابل ذکر است تعبیر به "حد" در این روایات، اختصاص به حد مصطلح ندارد و شامل تعزیر نیز میگردد؛ و بر فرض اختصاص، به طریق اولی و با تنقیح مناط موارد تعزیرات را نیز دربر میگیرد.همان، ص 497.
ب - اقرار برای کشف امر مجهول؛ ایشان تصریح میکنند که این نوع اقرار نیز
.jpg)
