صفحه ۳۳۲

ز - کلام امیرالمؤمنین (ع) خطاب به مالک که در آن آمده است: "رحمت و محبت و لطف نسبت به رعیت را در عمق دل قرار ده، و بر آنان درنده حمله ور مباش؛ زیرا آنان دو گروهند، یا برادر دینی تو و یا همچون تو انسانند، لغزش آنان زیاد و حوادثی برای آنان پیش می‎آید، و از دست آنان گناهانی به عمد یا خطا سر می‎زند. پس نسبت به آنان عفو و گذشت داشته باش، همان گونه که دوست داری خدا نسبت به تو عفو و گذشت داشته باشد...؛ از بخشش پشیمان مشو، و از عقوبت کردن خوشحال مباش."آل عمران (3): 156 و 161.

ح - برخورد محبت آمیز پیامبر اکرم (ص) نسبت به رفتار اهانت آمیز شخص یهودی که از ایشان طلب داشت، در زمان حکومت آن حضرت.حسینعلی منتظری، دیدگاه ها، ص 488.

ط - عفو پیامبر(ص) نسبت به زن یهودی که قصد داشت با گوشت مسموم پیامبر را به قتل برساند.انبیاء (21): 107.

ی - روش پیامبر(ص) با مسلمانان خطا کار پس از جنگ احد.سید رضی، نهج البلاغه، نامه 53.

ک - گذشت پیامبر(ص) نسبت به عبدالله بن ابی - از سران منافقان مدینه - در غزوه بنی المصطلق.علامه مجلسی، بحار الانوار، ج 16، ص 216.

ل - عفو پیامبر(ص) نسبت به خیانت حاطب بن ابی بلتعة قبل از فتح مکه.محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج 2، ص 108؛ ابومحمد عبدالملک بن هشام، سیره ابن هشام، ج 3، ص 352.

م - سیره پیامبر(ص) پس از فتح مکه با قریش و امثال ابوسفیان.حسینعلی منتظری، دیدگاه ها، ص 487 و 488.

ن - بخشش آن حضرت نسبت به مالک بن عوف، رییس قبیله هوازن، که به دستور

ناوبری کتاب