دوران کودکی خود که به تازگی رادیو رواج یافته بود و تحریم بسیاری از بزرگان و افراد علاقه مند به دین و اخلاق در آن زمان، و تأکید بر نتیجه معکوس داشتن این گونه تحریم ها، و نیز ضمن یادآوری همین روند در مورد تلویزیون، ویدئو، ماهواره و اینترنت، ادامه داده اند: "این که با ابزار و آلات مفید مبارزه کنیم کار غلطی است، ابزار و آلات که گناه ندارند، و مبارزه با آنها یک حرکت قسری موقت است؛ و با وسعت ارتباط جهانی امروز و استقبال جهان از آنها، تحریم آنها جز شکست و عقب ماندگی درپی ندارد؛ بلکه باید آنها را توسعه داد و تکمیل نمود. ولی لازم است دانشمندان و نخبگان و رهبران جامعه آنها را در مسیر صحیح قرار دهند و برای آن ها برنامه های خوب و سازنده و با ارزش تهیه نمایند و در راه پیشرفت علم و فرهنگ و منافع مادی و معنوی جامعه آنها را به کار گیرند، و با تبلیغات صحیح و عاقلانه، نه آمرانه و خشونت بار، جامعه را متوجه سوءاستفاده ها نمایند؛ و اگر کسانی علنا سوءاستفاده میکنند جلوی آنها را بگیرند."همان، ص 272، "مصاحبه با بخش فارسی رادیو بی بی سی در مورد مسکوت گذاشتن طرح اصلاح قانون مطبوعات"، 1379/5/17.
آزادی های سیاسی، ضمانت اجرای نظارت بر حاکمیت
سخن گفتن از مردم سالاری دینی بدون نظارت مردمی بر حاکمان معنا ندارد، و نظارت بر حاکمان نیاز به تضمین های اساسی دارد؛ در جامعه ای میتوان به نقش مردم در حکومت اندیشید که حقوق و آزادی های سیاسی در آن به رسمیت شناخته شده باشد. باید توجه داشت که "آزادی سیاسی" مرحله ای مؤخر از "آزادی اندیشه" و "آزادی بیان اندیشه" است. جامعه ای که این دو را - که رأس هرم حقوق اساسی و اجتماعی به شمار میآیند - معتبر نداند، نه دینی است و نه مردمی. مجال وسیع تری میطلبد تا در زمینه حقوق و آزادی های مردمی در حکومت دینی به تفصیل سخن
.jpg)
