کشور توطئه کنید. این معنایش این است که قدرت را به دست دولت بدهیم که از هر اجتماعی اعم از مذهبی و غیره جلوگیری کند. ما قبلا دیده بودیم اگر چهار نفر میخواستند در مسجد جمع شوند و یک نفر هم از مبانی اسلام برایشان صحبت کند شهربانی میآمد و جلوگیری میکرد. حال اگر این احتمال میرود که یک وقت دسته ای علیه اسلام به خیابان بیایند و تظاهرات کنند، به نظر من کسی جرأت نمی کند بیاید و این طور تظاهرات کند. اگر قید بگذاریم هرراه پیمایی و اجتماعی اعم از این که در مسجد یا حسینیه باشد، بهانه به دست دولت میدهید که بیاید و جلوگیری کند؛ بنابراین، این یک اصل بی خاصیت میشود."آل عمران (3): 104.
3 - رسانه ها و مطبوعات آزاد
از دیگر جلوه های نظارت عمومی بر حاکمان، رسانه ها و مطبوعات آزاد و مستقل از حاکمیت میباشد. مردم - بویژه نخبگان و اصحاب اندیشه - از این طریق میتوانند نظرات و دیدگاه های خود را به جامعه و مسئولان اعلام نمایند و چنانچه انحراف یا خطایی را مشاهده کردند، مستقیما و بدون واهمه از تعقیب قدرتمندان، به آن اعتراض نمایند. آیت الله منتظری در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به طور مکرر بر آزادی و نقش مطبوعات تصریح داشته و همواره تأکید میکردند که در رسانه های عمومی - اعم از صدا و سیما و مطبوعات - نباید تنها صدای موافقان و هم اندیشان شنیده شود؛ بلکه مخالفان، منتقدان و دگراندیشان نیز باید مجال یابند، و با تبادل آرا و تقابل دیدگاه های مختلف است که جامعه میتواند به بالندگی و رشد فراگیر نایل گردد.حسینعلی منتظری، خاطرات، ج 2، ص 1034.
ایشان مطبوعات را رکن چهارم دموکراسی و زبان ملت معرفی کرده و جلوگیری از انتشار آنها را ناشی از ضعف حکومت دانسته اند: