احزاب سیاسی مستقل و آزاد، ترجمان دموکراسی در عصر نوین به شمار میآیند؛ چه آن که نظام های دموکراسی به آرا و افکار نخبگان و توده های مردم متکی هستند، و احزاب آزاد بهترین مظهر اراده مردم میباشند. در گذشته نیز نظام های عشیره و قبیله ای نمونه نازلی از احزاب سیاسی محسوب میشدند.حسینعلی منتظری، خاطرات، ج 2، ص 1034 - 1031، پیوست شماره 117، "پاسخ به سؤال جمعی از اساتید دانشگاه در مورد حکم شرعی تشکیل احزاب مستقل و عضویت در آن"، 1376/8/14؛ همان، ج 2، 1595 - 1581، پیوست شماره 254، "سخنرانی در روز ولادت با سعادت حضرت علی (ع)"، 13 رجب 1418 قمری. در اینجا این سؤال مطرح میشود که چرا گذشته تاریخی احزاب سیاسی در کشورهای اسلامی - بویژه ایران - از هر حیث شکست بوده است، و چه عاملی موجب گشته است که در کشور ما احزاب نتوانند از شفافیت خاص خود برخوردار و جایگاه واقعی خود را داشته باشند؟ آیت الله منتظری در پاسخ به این سؤال، شکست احزاب را معلول عوامل متعددی میدانند که از آن جمله است:
1 - از نگاه ایشان، مانع اصلی تشکیل احزاب سیاسی آزاد و تأسیس حکومت های مردمی، وجود حکومت های مستبد و خودخواه بوده است. هر کشوری که گرفتار حکومت استبدادی باشد طبعا تشکیل احزاب سیاسی آزاد و مستقل و تحقق دموکراسی در آن با مشکل مواجه خواهد بود.همان.
2 - عامل دیگر شکست احزاب - بویژه در کشور ما - ساختار دو قشر مؤثر جامعه، یعنی روحانیت و روشنفکران و رابطه ضعیف و احیانا متضاد آنان میباشد. به اعتقاد ایشان، روحانیت از پشتوانه قوی مردمی برخوردار بود، ولی به دلیل بافت سنتی خود وعدم توجه به شرایط زمانی و مکانی جامعه، هیچ گونه تشکل سیاسی را پذیرا نمی شد. روشنفکران نیز هرچند تا اندازه ای تشکل پذیر بودند ولی به دلیل جدایی از توده ها و فاصله عمیق موجود بین آنان و روحانیون، نتوانستند تأثیر مثبتی در توده ها داشته باشند.موریس دوورژه، اصول علم سیاست، ترجمه ابوالفضل قاضی، ص 153.