آیت‌الله منتظری

خود به تفصیل بیان شده است که مقصود از "امر" در لسان قرآن و حدیث، امر حکومت و امور سیاسی اجتماعی است.همو، دراسات فی ولایة الفقیه، ج 2، ص 37 - 31؛ دیدگاه ها، ص 164، 165، 257، 276، 284، 578، 595، 598.] و نیز به فرموده آن حضرت استناد می‎کنند که به مسلمانان فرموده اند: "اشیروا علی"؛برای نمونه، ر.ک : حسینعلی منتظری، دراسات فی ولایة الفقیه، ج 1، ص 499 - 497؛ دیدگاه ها، ص 175. و با اشاره به کلمه "علی" در این روایت، تأکید می‎کنند: "توجه دارید که کلمه "علی" در لغت عرب برای استعلاء و اشراف است؛ پس مقصود حضرت این بوده که بر من و کارهای من اشراف داشته باشید و راهنمایی کنید."آل عمران (3): 159. ایشان همچنین به سیره امام علی (ع) در این زمینه استناد کرده و این کلام حضرت را در تشویق مردم به نظارت بر کارهای خود، مورد اشاره قرار می‎دهند: "و لا تخالطونی بالمصانعه، و لا تظنوا بی استثقالا فی حق قیل لی، و لا التماس اعظام لنفسی، فانه من استثقل الحق ان یقال له او العدل ان یعرض علیه کان العمل بهما اثقل علیه فلا تکفوا عن مقالة بحق او مشورة بعدل، فانی لست فی نفسی بفوق ان اخطئ و لا آمن ذلک من فعلی الاان یکفی الله من نفسی ماهو املک به منی."همو، در اسارت فی ولایة الفقیه، ج 1، ص 548. "به طور منافقانه و سازش با من رفتار نکنید و گمان نکنید در مورد حقی که به من پیشنهاد می‎شود کندی ورزم، یا در پی بزرگ ساختن خویش باشم؛ زیرا کسی که شنیدن حق و یا عرضه عدالت به او برایش مشکل باشد عمل به آن دو برایش مشکل تر است؛ پس از گفتن سخن حق و یا مشورت عدالت آمیز خودداری نکنید، زیرا من [شخصا به عنوان یک انسان ] خویش را فوق اشتباه و خطا نمی پندارم و از آن در کارم