حیوان نمی خورد مگر اینکه برای وی در آن صدقه است.سنن بیهقی 148/6، کتاب احیاء موات و نیز مسالک 287/2.
[روایات احیا و احقیت احیا کننده ]
بر اصل جواز احیا و احقیت احیا کننده روایات بسیار و بلکه متواتری از طرق فریقین دلالت دارد که یادآور میشویم:
1 - صحیحه زراره و محمد بن مسلم و ابوبصیر و فضیل و بکیر و حمران و عبدالرحمان بن ابی عبدالله، که از امام باقر و امام صادق (ع) روایت کرده اند که فرمودند: پیامبر خدا(ص) فرمود: کسی که زمین مرده ای را احیا کند از آن اوست.نهایه ابن اثبر 266/3.
2 - صحیحه زراره، از امام باقر(ع) که فرمود: پیامبر خدا(ص) فرمود: کسی که زمین مرده ای را احیا کند، از آن اوست.من زرع زرعا او غرس غرسا فاکل منه انسان او سبع او طائر فهو له صدقه. خراج 78/.
3 - صحیحه محمد بن مسلم، از امام باقر(ع) که فرمود: هر قومی که چیزی از زمینی را احیا یا آباد کنند آنان سزاوراتر بدان هستند.ما من مسلم یغرس غرسا او یزرع زرعا فیاکل منه انسان او طیر او بهیمة الا کانت له صدقه. سنن ترمذی 421/2، ابواب احکام، باب 40، حدیث 1400.
4 - صحیحه دیگری از او گفته است: از امام باقر(ع) شنیدم که میگفت: هر قومی که چیزی از زمین را احیا و آباد کرده اند، آنان سزوارترین بدانند و آن برای آنهاست.عن ابی جعفر و ابی عبدالله - علیهما السلام - قال: قال رسول الله (ص): من احیا ارضا مواتا فهی له. وسایل 327/17، ابواب احیاء، باب 1، حدیث 5.
5 - موثقه محمد بن مسلم، که گفت: از امام صادق (ع) از خریدن زمینهای یهود و