است. و حکومت حقه نیز مانند حکومت باطله به ده یک گیر و خبرچین و پاسبان نیازمند است؛ پس ممکن است گفته شود: این تعبیرات که در روایات وارد شده با همه غلظت و شدت آن برای بیان پر مخاطره بودن این مشاغل و لزوم دقت و احتیاط در آن است چون لغزشگاهها در آن بسیار است؛ و هر ده یک گیر مرهون عمل خویش و حساب اموالی است که جمع آوری کرده و حساب بسیار ظریف و دقیق است. و ممکن است روایات مذمت در مورد کسانی از آنان باشد که به هنگام دریافت حقوق مالی مردم بر آنان ستم روا میدارند، و اینان همانگونه که بعدا خواهیم گفت، در آن زمانها بسیار بوده اند. و مانند این روایات تهدید آمیز در مورد "خبرچینان - مأموران اطلاعات" نیز وارد شده است که ما در مبحث استخبارات (اطلاعات) بدان پرداختیم. با این حال روایات بسیاری نیز دلالت بر مشروعت آنان داشت و اینکه جامعه بدانها نیازمند است و میتوان بدانچه ما در آنجا نگاشتیم مراجعه نمود. و مانند همین مطلب است در مورد شرطی (نیروهای انتظامی و پاسبانان).
2 - در بحار از امالی صدوق، به سند خود از نوف بکالی آمده است که گفت، امیرالمؤمنین (ع) فرمود: "ای نوف، وصیت مرا بپذیر: هرگز مشاغل: سرپرستی قبیله، خبرچینی، ده یک گیری، و نامه رسانی را نپذیر."مغنی 149/6.
3 - باز در آن کتاب از خصال، به سند خود از نوف آمده است که گفت: امیرالمؤمنین (ع) فرمود: ای نوف ! بپرهیز از اینکه ده یک گیر باشی یا شاعر، یا پاسبان، یا خبرچین یا صاحب عرطبه - که طنبور است - یا صاحب کوبه - که طبل است -، همانا یکی از پیامبران
.jpg)
