صفحه ۷۲

"از آن حضرت شنیدم که درباره فرمانروایانی که به مردم چیزی را به اقطاع [واگذاری و بخشش ] می‎دهند می‎فرمود: آن بخشی از فئ یا انفال یا چیزی مانند اینهاست."وفیه أیضامن کتاب له الی بعض عماله "وکأنک انما کنت تکید هذه الامة عن دنیاهم وتنوی غرتهم عن فیئهم." (نهج البلاغه، فیض / 956؛ لح 413/، نامه 41) .

9 - باز در همان کتاب از عیاشی از زراره و محمد بن مسلم و ابی بصیر است که آنان به آن حضرت [امام باقر (ع)] گفتند: "حق امام در اموال مردم چیست ؟ فرمود: فئ و انفال و خمس. و هر چه که در آن فئ یا انفال یا خمس یا غنیمت است خمس آن از آنان است."وفیه أیضا"والاموال أربعة : أموال المسلمین فقسمها بین الورثة فی الفرائض، والفئ فقسمه علی مستحقیه، والخمس فوضعه الله حیث وضعه، والصدقات." (نهج البلاغه، فیض / 1217؛ لح 523/، حکمت 270) . و این حدیث قویترین گواه بر آن است که بر زکات ها و صدقه ها فئ گفته نمی شود، زیرا سهمی برای ذوی القربی در آنها نیست.

10 - باز در همان کتاب به سند خود از فضیل از امام صادق (ع) است که فرمود: "امیرالمؤمنین (ع) به فاطمه (س) فرمود بهره خویش از فئ را برای پدران شیعیان ما حلال کن تا آنان فرزندان پاک پدید آورند."و فی خطبة سیدالشهداء(ع) لاءصحابه و أصحاب الحر "ألا و ان هؤلاء قد لزموا طاعة الشیطان و ترکوا طاعة الرحمان و أظهروا الفساد وعطلوا الحدود واستأثروا بالفئ." تاریخ طبری ‏300/7(چاپ لیدن).

11 - باز در همان کتاب به سند خود از ابوحمزه از امام باقر (ع) است که فرمود: "همانا خدا برای ما اهل بیت سه سهم در تمام فئ قرار داده و فرموده (واعلموا انما غنمتم من...) پس ما اصحاب خمس و فئ هستیم.و فی الوسائل عن العیاشی عن الثمالی عن أبی جعفر(ع) قال سمعته یقول فی الملوک الذین یقطعون الناس قال: "هو من الفی و الاءنفال و أشباه ذلک ." وسائل ‏372/6، ابواب انفال، باب 1، حدیث 30)

ناوبری کتاب