آیت‌الله منتظری

شمشیرهای آنهاست؛ اگر با آنان در جنگ شرکت کرده ای، تو نیز مانند آنها بهره ای داری؛ و الاچیده شده دستانشان جز برای دهانهایشان نیست.عن ابی عبدالله (ع) الفئ ماکان من اموال لم یکن فیها هراقة دم او قتل و الانفال مثل ذلک هو بمنزلته. (وسائل ‏367/6، ابواب انفال، باب 1، حدیث 11) .

2 - باز در همان کتاب در نامه آن حضرت به مصقلة بن هبیره شیبانی آمده است: "از تو کاری به من گزارش شده که اگر انجامش داده باشی پروردگارت را به خشم آورده و امامت را نافرمانی کرده ای؛ تو فئ مسلمانان که نیزه ها و اسبانشان آن را گردآوری کرده و برای به دست آوردنش خونهایشان ریخته شده را در میان عربهایی که تو را برگزیده و خویشاوندان تواند می‎پراکنی.و ما کان من فتح لم یقاتل علیه و لم یوجف علیه بخیل ولا رکاب الاان اصحابنا یأتونه فیعاملون علیه فکیف ما عاملهم علیه النصف او الثلث او الربع او ماکان یسهم له خاصه و لیس لاحد فیه شئ الاما اعطاه هو منه و بطون الاودیة و رؤوس الجبال و الموات کلها هی له و هو قوله تعالی (یسألونک عن الانفال) ان تعطیهم منه (قل الانفال لله و الرسول) و لیس هو "یسألونک عن الانفال" و ماکان من القری و میراث من لاوارث له فهو له خاصة و هو قوله عزوجل" (ما افاء الله علی رسوله من اهل القری.) وسائل ‏369/6، ابواب انفال، باب 1، حدیث 17. و الظاهر انه کان فی الخبر"یسألونک الانفال" باسقاط لفظة "عن".

3 - در وسائل در روایت مروان حکم آمده است که گفت: "چون علی (ع) ما را در بصره پراکنده ساخت...گوینده ای به وی گفت فئ و اسیران را بین ما تقسیم کن."البته هیچ بعید نیست که کسی از دنیا برود و وارثی نداشته باشد، ولی اینکه کسی از بلاد کفر به تنهایی به کشور اسلامی سفرکند و مالی به همراه داشته باشد و از دنیا برود بیشتر دور از ذهن است. (مقرر)

4 - باز درهمان کتاب در موثقه سماعه از یکی از آن دو [امام باقر (ع) و یا امام صادق (ع)] روایت شده است که گفت: "پیامبر خدا(ص) در جنگ زنان را به همراه خود می‎برد تا مجروحین را مداوا کنند، چیزی از فئ را میان آنان تقسیم نمی کرد ولی چیزی به آنها می‎بخشید."ان هذا المال لیس لی ولا لک وانما هو فئ للمسلمین و جلب اسیافهم فان شرکتهم فی حربهم کان لک مثل حظهم والافجناة ایدیهم لاتکون لغیر افواههم. (نهج البلاغه،فیض / 728؛ لح 353/، خطبه 232) .

5 - باز در همان کتاب است که علی (ع) فرمود: "اگر در سرزمینی که جنگ جریان دارد فرزندی به دنیا آمد، از آنچه خدا به عنوان