آیت‌الله منتظری

"همانا انفال از زمینی است که برای آن خونی ریخته نشده است، و یا مردمی آن را مصالحه کرده و با دستان خود بخشیده اند، یا سرزمینهایی که مخروبه شده، یا گستره بیابانها که همه اینها از فئ است؛ و انفال از آن خدا و پیامبر اوست، پس آنچه از آن خداست از آن پیامبر است که آن را هر جا دوست داشته باشد قرار می‎دهد."تفسیر عیاشی ‏61/2؛ ونیز وسائل ‏373/6، ابواب انفال، باب 1، حدیث 33. ظاهر این موثقه در ابتدای نظر این است که فئ و انفال مترادف است و بسا روایت زیر هم گواه بر همین معنی باشد.

3 - موثقه دیگری از امام باقر (ع) است که گفت از آن حضرت شنیدم که می‎فرمود: "فئ و انفال از زمینهایی است که برای گشودن آن خونها ریخته نشده است و مردمی آن را مصالحه کرده و با دستان خود بخشیده اند، و آن سرزمینهایی که مخروبه شده است یا گستره بیابانها، که همه اینها از فئ است و از آن خدا و پیامبر اوست، پس هر چه برای خداست از آن پیامبر اوست هر جا بخواهد آن را قرار می‎دهد. و آن برای امام پس از پیامبر است. و اما گفتار خداوند متعال که می‎فرماید: (ما افاء الله علی رسوله منهم فما اوجفتم علیه من خیل و لارکاب) فرمود: آیا ملاحظه نمی کنی که آن نیز همین است ؟ و اما آیه شریفه: (ما افاءالله علی رسوله من اهل القری) آن به منزله غنیمت است. پدرم این را می‎فرمود؛ و برای ما جز سهمین در آن نیست، سهم رسول و سهم ذی القربی، آنگاه در مابقی آن ما با مردم شریک هستیم."عن ابی عبدالله(ع) فی الغنیمة، قال: یخرج منه الخمس و یقسم مابقی بین من قاتل علیه و ولی ذلک . واما الفئ و الانفال فهو خالص لرسول الله(ص). (وسائل ‏374/6، ابواب انفال، باب 2، حدیث 3) .