اعتقادی به خمس ندارند یا خمس نمی دهند و به شیعه منتقل شده، و برخی به تحلیل زمینها و مانند آن از انفال دلالت دارد.
علاوه بر این همه روایات تحلیل از دو امام بزرگوار، امام باقر و امام صادق (ع) رسیده است، مگر صحیحه علی بن مهزیار که از ابی جعفر دوم [ امام جواد (ع)] و توقیع مبارک از صاحب الزمان (عج) است؛ ولی مورد اول در صورت از دست دادن و در مضیقه قرار گرفتن است، علی بن مهزیار گوید: در نامه ابوجعفر (ع) به مردی که از وی خواسته بود در آب و خوراکی که از خمس میخورد وی را در گشایش قرار دهد خواندم که به خط خویش امام (ع) نوشته بود: "کسی که چیزی از حق ما را از دست داد و در مضیقه قرار گرفت در گشایش است."وسائل 376/6، ابواب انفال، باب 3، حدیث 5.
پس این صحیحه گواه بر این است که بنا و عمل در زمان امام جواد(ع) بر پرداخت خمس بوده و به همین جهت پرسشگر از امام (ع) میخواسته که وی را در گشایش قرار دهد. پس دانسته میشود آن همه روایات تحلیل که از امام صادق و امام باقر(ع) رسیده اطلاق آن در این زمان مورد عمل نبوده است.
و در توقیع شریف نیز یک نوع اجمال وجود دارد، زیرا احتمال دارد الف ولام در "و اما الخمس فقد ابیح لشیعتنا وجعلوا منه فی حل الی وقت ظهور امرنا لتطیب و لادتهم و لاتخبث وسائل 338/6، ابواب ما یجب فیه الخمس، باب 1، حدیث 5. خمس برای شیعیان ما حلال شده و آنان از این جهت تا وقت ظهور امر ما در گشایش هستند تا فرزندانشان پاک طینت بوده و خبیث نباشند" الف و لام "عهد" باشد نه "استغراق" و اشاره باشد به سؤال خاصی [ آن خمسی را که پرسشگر پرسیده و امام جواب گفته ] و آن برای ما مشخص نیست، شاید آن در مورد خاصی بوده همان گونه که تعلیل آن حضرت به پاک طینتی فرزندان گواه بر آن است.
.jpg)
