این باره آمده است، و برخی گفته اند برای هر گونه نیازمندی است. زیرا روایت دال بر خصوص فقرای شهر میت ضعیف است، و این نظر درست تری است. و برخی گفته اند به صورت مطلق مباح است مانند دیگر اموال انفال."قواعد 62/1.
17 - در آخر خمس حدائق پس از ذکر انفال آمده است: "ظاهر سخن مشهور این است که از انفال آنچه متعلق مناکح و مساکن و متاجر است حلال شده است، و در غیر اینها اختلاف است، همان گونه که در خمس گفتیم. و ظاهر سخن برخی از فقهای متأخر این است که انفال به طور مطلق مباح است، و این بر اساس ظاهر روایات است."دروس 69/.
18 - در مدارک آمده است: "اما در حال غیبت صحیح تر این است که همه انفال مباح است همان گونه که شهید اول و شهید ثانی و گروهی دیگر از فقها بر آن تصریح فرموده اند، به خاطر روایات زیادی که متضمن اباحه حقوق آنان در زمان غیبت برای شیعیانشان است؛ در بیان گوید: آیا در مباح بودن انفال، فقیر بودن تصرف کننده شرط است ؟ این شرط را اصحاب در میراث بدون وارث گفته اند اما در غیر آن نه، و من میگویم: متقضای عمومات این است که به هیچ وجه چنین شرطی معتبر نیست."لمعه دمشقیه 80/2 (چاپ دیگر 182/1).
و سخنان دیگری از بزرگان فقهای ما در این زمینه که برخی تصریح دارد که خمس و انفال به طور مطلق حلال دانسته شده است، و برخی میگویند تنها انفال حلال شده، و برخی تنها مناکح و مساکن و متاجر را حلال دانسته اند و برخی تنها مناکح را.
و ما پیش از این گفتیم اینکه همه فقها عناوین سه گانه [مناکح و مساکن و متاجر] را مطرح کرده اند، این گمان را پدید میآورد که خبر معتبری در این زمینه از معصومین (ع)