12 - در منتهی آمده است: "ائمه (ع) برای شیعیانشان مناکح را در دو حال ظهور و غیبت امام مباح دانسته اند، و همه علمای ما بر این مسأله اتفاق نظر دارند، زیرا بدون اباحه امکان رهایی از گناه وجود ندارد، پس چنین اجازه ای درنظر آنان واجب مینموده است...
و شیخ مساکن و متاجر را نیز بدان ملحق کرده است."مختصر النافع 64/. ظاهر سخن ایشان این است که در "مناکح" اجماع است ولی در "متاجر" و "مساکن" نیست.
13 - و در جهاد همان کتاب آمده است: "پیش از این گفتیم که زمین مخروبه و موات و قله کوهها و دل بیابانها و جنگلها از انفال و ویژه امام است و کسی مگر با اجازه او در صورتی که امام ظاهر باشد نمی تواند در آن تصرف کند، و اگر غایب باشد بر اساس اذن آنان شیعه میتواند در آن تصرف کند."تذکره 255/1.
14 - در قواعد پس از ذکر انفال آمده است: "در زمان غیبت برای ما مناکح و مساکن و متاجر مباح گردیده، و آن این است که انسان چیزی که حق ائمه (ع) در آن است بتواند خرید و فروش کند نه اینکه از سودهایی که به دست آورده خمس ساقط باشد."تذکره 428/1.
15 - در دروس آمده است: "تصرف در چیزی که حق امام (ع) است بدون اجازه وی جایز نیست، و در زمان غیبت نکاح کنیزان اسیر (که جزء غنائم محسوبند) حلال است و پرداخت خمس آن واجب نیست، و این از باب تبعیض در تحلیل نیست که بخشی از آن حلال شده باشد، بلکه از باب تملیک سهم امام یا همه آن از سوی امام (ع) است.
و درست تر این است که بگوییم مهر زنان از مباحات است اگر چه متعدد باشند
.jpg)
