آیت‌الله منتظری

آمده بود که: "آنچه از حق برای خداست برای ولی اوست."حدائق ‏472/12. ولی آنچه کار را آسان می‎کند همان مطلبی است که ما بارها گفته ایم که فئ و انفال برای شخص پیامبر یا امام نیست، بلکه آنها اموال عمومی است که برای مقام امامت قرار داده شده و بناچار باید در جهت مصالح امامت و امت به مصرف برسد، پس مصارف امت نیز جزئی از مصارف آن است؛ و شاید مراد به نصف در روایت نیز بخشی از مال باشد نه نصف واقعی آن، مانند آنچه ما در باب خمس یادآور شدیم که سهم سادات نصف واقعی خمس نیست بلکه خمس حق واحدی است که برای امام است اما به وسیله آن نیازمندیهای سادات را نیز برطرف می‎نماید.

مانند همین را نیز در آیه فئ سوره حشر ملاحظه فرمودید، که در آن یتیمان و تهیدستان و در راه ماندگان گفته شده و پس از آن نیازمندان مهاجران آمده است با آنکه فئ به مقتضای روایات و فتاوی همه آن برای پیامبر و پس از وی برای امام است، برای آگاهی بیشتر در این زمینه می‎توان به نوشته ما در مورد تقسیم خمس مراجعه نمود.

و باز مشابه آنچه در این دو روایت آمده مطلبی است که در روایت سهل بن ابی حثمه آمده است که گفت: "پیامبرخدا(ص) خیبر را به نصف تقسیم کرد، نیمی از آن را برای نیازمندیها و مراجعات خودش و نیم دیگر را برای مسلمانان که آنها را به هجده قسمت تقسیم کرد."وسائل ‏385/6، ابواب انفال، باب 4، حدیث 19. و مانند آن روایات دیگری است در این زمینه، که مفاد آن نقل داستان است از پیامبراکرم (ص) که آن حضرت این گونه تقسیم می‎کرد، و بر تعین تقسیم دلالتی ندارد.

مگر اینکه گفته شود سرزمین خیبر با جنگ گشوده شد - همان گونه که صحیحه