صفحه ۴۲۶

ضعف خبر می‎شود، و عمل به این روایت نیز ثابت نشده است تا جبران ضعف سند آن بشود، بلکه خلاف آن ثابت شده است.

در متن روایت جمله "هر که زمین را بدون استفاده گذارد" جمله مطلقی است که زمینهای سنگچین شده و آباد را در بر می‎گیرد، گرچه قدر متیقن همان قسم اول - یعنی - زمینهای سنگچین است.

2 - از علی بن ابراهیم، از پدرش، از اسماعیل بن مرار، از یونس، از مردی، از امام صادق (ع) روایت شده است که فرمود: کسی که زمین از وی گرفته شود و او برای سه سال مطالبه آن زمین را نکند دیگر پس از سه سال نمی تواند آن را مطالبه کند.بقره (2) 29/. این روایت را شیخ نیز نقل کرده است.

مرحوم مجلسی در مرآة العقول در ذیل این دو روایت می‎نویسد: "من ندیدم کسی را که به ظاهر این دو روایت فتوا داده باشد؛ مگر اینکه در مورد اول گفته شود اگر کسی زمین را رها کرد و سه سال آن را بدون استفاده گذاشت، امام او را وادار می‎کند که آن را احیا کند، و اگر احیا نکرد امام آن را به دیگری می‎سپارد که آن را احیا کند و اجاره آن را به وی بپردازد، همان گونه که برخی قائل به آن شده اند."کافی ابوالصلاح 170/.

ظاهرا آنچه مرحوم مجلسی - قدس سره - فرموده اند اشکالی در آن نیست، و شاید مراد ابوالصلاح نیز همین باشد. بله در زمینی که سنگچین شده و کاری روی آن صورت نگرفته بعید

ناوبری کتاب