12 - در مفتاح الکرامة ذیل عبارت قواعد مینویسد: برای علم به رضایت آن حضرت - که خدا مرا فدای او کند - چون که آن حضرت از این اموال بی نیاز است و شیعیان مظلوم آن حضرت به شدت بدان نیازمندند، و اگر آن حضرت خود حضور داشتند و از این اموال بی نیاز بودند جز در این راه مصرف نمی کردند؛ و مؤید همین است آن شیوه ای که پدر بزرگوارشان امیرالمؤمنین (ع) انجام میداد...و خلاصه کلام اینکه ملاک، قطع به رضایت آن حضرت است."جوامع الفقهیه 777/ (چاپ دیگر 741/).
اینکه برخی از فقها پنداشته اند که این گونه اموال باید به مصرف بینوایان و تهیدستان برسد، یکی بر اساس عمل و اجازه امیرالمؤمنین (ع) است و دیگر اینکه این اموال را همانند اموالی دانسته اند که نمی توان به دست صاحبش رساند و باید از طرف صاحب آن صدقه داد، آن گونه که در جواهر آمده بود.
ولی این دو استدلال را میتوان بدین گونه مورد مناقشه قرار داد، استدلال اول به این گونه که این روایات با روایات نخستین در تعارض نیست، زیرا میتوان آنها را بر "حکایت فعل" حمل کرد [ نقل داستان که امیرالمؤمنین (ع) این گونه عمل میکرد] نه اینکه ما را ملزم کرده باشد که این گونه عمل کنیم، و در آن نامی از زمان غیبت و عدم امکان پرداخت به امام نیست.
بطلان استدلال دوم نیز آشکار است، زیرا بنای آن بر این است که این اموال مال شخصی امام معصوم است پس میتوان از طرف او صدقه داد، و ما پیش از این گفتیم که این سخن درستی نیست.
خلاصه کلام اینکه: اساس سخنان و گفتار اصحاب در باب خمس و انفال این است که اینها اموال شخصی امام معصوم (ع) است، و توجهی به ضرورت حکومت اسلامی
.jpg)
