1 - در کتاب فرائض خلاف (مسأله 15) آمده است: "در هر جا که مال برای بیت المال دانسته شده است نزد فقهای اهل سنت برای مسلمانان است، و نزد ما برای امام است، در صورتی که امام عادلی (معصوم) یافت شود بدون هیچ اختلافی به وی پرداخت میشود، و اگر یافت نشود به نظر ما باید برای وی نگهداری شود، همان گونه که دیگر اموالی که متعلق به اوست باید نگهداری و محافظت شود. و پیروان شافعی چیزی جز این میگویند... دلیل ما اجماع فرقه امامیه و روایات آنان است."عن عایشة،ان مولی لرسول الله(ص) توفی، فقال رسول الله(ص): هیهنا احد من اهل قریته ؟ فقالوا: نعم، فاعطاه النبی (ص) میراثه. (سنن بیهقی 243/6، کتاب الفرائض، باب من جعل میراث..) .. و ظاهرا مراد ایشان - قدس سره - از امام عادل امام معصوم است.
2 - در کتاب الفقیه نیز در این زمینه این گونه آمده است: "هنگامی که امام غایب است، مال میت در صورتی که وارثی نداشته باشد برای همشهریان اوست."عن بریدة، ان رجلا... ادفعوه الی اکبر خزاعة . (سنن بیهقی 243/6، کتاب الفرائض..) .. و مراد ایشان همشهریان میت است نه همشهریان امام.
3 - در مقنعه آمده است: "کسی که بمیرد و ترکه ای را در دست انسانی بر جای بگذارد و وارثی برای میت شناخته شده نباشد، باید آن را به بینوایان و نیازمندان داد و به سلطان جور و ستمگران داده نمی شود."عن بریدة، قال: اتی رسول الله(ص)... قال: انظر اکبر خزاعة . (سنن بیهقی 243/6، کتاب الفرائض..) . .
4 - در شرایع آمده است: "علی (ع) آن را به نیازمندان همشهری وی و به همسایگان ناتوان وی تبرعا میبخشید، و اگر [امام ] غایب باشد در بین بینوایان و نیازمندان تقسیم میشود."خلاف 258/2.