صفحه ۴۱۳

می‎شده است، زیرا کسی که در زمان خود از امکانات حکومت استفاده می‎کرده و حکومت جریمه های مالی او را - در صورتی که خود یا عاقله وی نمی پرداخته اند- می‎پرداخته است، اکنون نیز باید میراث بر او باشد. کسی که زیان متوجه اوست سود نیز برای اوست.

دسته سوم از روایاتی که پنداشته شده با روایات پیشین معارض است، روایاتی است که دلالت بر این دارد که باید این گونه اموال به فقرا و نیازمندان محل داده شود، که نمونه هایی از آنها را از نظر می‎گذرانیم:

1 - در کافی به سند خود از خلاد سندی، از امام صادق (ع) آمده است که گفت: شیوه علی (ع) چنین بود: در مورد مردی که مرده و مالی را بر جای نهاده و کسی را نداشت فرمود: مال را به همشهریانش بپردازند.مقنعه 108/.

2 - از شیخ به سند خود از خلاد، از سری، با حذف زنجیره سند از امیرالمؤمنین (ع) روایت شده است که گفت: در مورد مردی که از دنیا رفته و بدون آنکه وارثی داشته باشد مالی را بر جای نهاده پرسیدم، فرمود: "مال را به همشهریانش بدهند."تهذیب ‏395/9، کتاب فرائض، باب زیادات.

3 - و از هر دو [کافی و شیخ ] به سند خود از داود، از کسی که از وی نقل کرده، از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: شخصی در زمان امیرالمؤمنین (ع) از دنیا رفت و وارثی نداشت، آن حضرت میراثش

ناوبری کتاب