جایی که ابن ادریس با اینکه به خبر واحد عمل نمی کند ولی به مضمون این روایت در سرائر فتوی داده است، از این رو رفع ید از این روایت مشکل است.
دلیل سوم: صحیحه معاویة بن وهب، که گفت: به امام صادق (ع) عرض کردم: گروهی را امام برای کارزار میفرستد و آنان غنایمی به دست میآورند، چگونه تقسیم میشود؟ فرمود: اگر آنان به همراه فرماندهی که امام وی را مشخص کرده است کارزار کنند، یک پنجم آن را برای خدا و رسول جدا میکنند و چهار پنجم را بین آنان تقسیم میکنند. و اگر با آن فرمانده به پیکار نروند، همه آنچه به غنیمت گرفته اند از آن امام است هر گونه که مصلحت بداند به مصرف میرساند.جواهر 126/16.
در این روایت بین آنجا که کارزار با فرمانده منصوب از سوی امام باشد و آنجا که نباشد تفصیل قائل شده و تقسیم را متوقف بر این قرار داده که با اجازه امام باشد.
ولی در دلالت این روایت بر مدعی اشکال است، زیرا آنچه در سئوال آمده اعزامی است که زیر نظر امام و با اجازه او صورت گرفته؛ و تفصیل پاسخ نیز در همین چارچوب سئوال باید باشد، پس باید گفت تفصیل بین آنجایی است که جنگ و کارزار در بین بوده یا جائی که جنگی نبوده، نه اینکه اصل اعزام به جبهه با اجازه و یا عدم اجازه امام بوده است.
شیخ انصاری در کتاب خمس خویش مینویسد: "مخفی نماند که این روایت بر مطلوب دلالت ندارد مگر آنکه از آن جمله روایت که میگوید: "با فرماندهی که امام وی را مشخص کرده است" قید اراده شود، ولی این مطلب قابل تأمل است، زیرا فرض این است که ضمیر "قاتلوا" - کارزار کنند - به همان کسان برمی گردد که امام آنان را برای جنگ فرستاده است. پس در