آیت‌الله منتظری

و سومی اینکه: هیچ حقی برای آنان در این اموال نیست."مبسوط 1 / 263.

خلاصه کلام اینکه: مشهور این است که همه غنیمت از آن امام است، و در خلاف ادعای اجماع بر آن شده است، و در حکم بین زمان حضور و زمان غیبت نیز فرق گذاشته نشده است، و برای این مسأله به دلایل ذیل استناد شده است. [ادله مسأله ]

دلیل اول: اجماع. همان گونه که در اقوال خواندیم بر این مسأله ادعای اجماع شده است، ولی ثبوت چنین اجماعی به گونه ای که کاشف از قول معصوم باشد مشکل است، و شاید مدرک آنان روایت ذیل باشد.

دلیل دوم: روایت مرسله عباس وراق، از مردی که وی نام برده، از امام صادق (ع) که فرمود: اگر گروهی بدون اجازه امام بجنگند و غنیمتی به دست آورند، همه غنیمت از آن امام است، و اگر با اجازه امام بجنگند، خمس آن از آن امام است.شرایع ‏183/1 ( چاپ دیگر 137). این روایت از نظر سند چون زنجیره سند آن قطع شده است و نیز به خاطر اینکه برخی از راویان آن ناشناخته اند ضعیف است، و مشکل می‎توان بدان اعتماد کرد؛ مگر آنکه ضعف سند آن در صورتی که ثابت شود اصحاب بدان اعتماد کرده اند با شهرت جبران شود، ولی اثبات این معنی مشکل است، مگر اینکه گفته شود: اگر اصحاب به این روایت اعتماد کرده اند جبران ضعف سند آن می‎شود، و اگر اعتماد نکرده اند در آن صورت اجماع آنان خود حجت است. و از چیزهایی که گواه بر اعتماد اصحاب به این مرسله است این است که بزرگان در کتابهای خودشان که فتاوای مأخوذه از روایات را در آن نقل می‎کرده اند مضمون این روایت را آورده اند و بر اساس آن فتوی داده اند، تا