آیت‌الله منتظری

3 - در کتاب نهایه در شمار انفال می‎نویسد: "و اگر قومی با اهل حرب بدون اجازه امام جنگیدند و غنیمتی به دست آوردند، غنیمت های آنان ویژه امام است نه دیگران".عن عایشة قالت: کانت صفیة من الصفی. سنن بیهقی ‏304/6، کتاب تقسیم فئ و غنیمت، باب سهم الصفی ). مانند این مطلب در مبسوط نیز آمده است.خلاف ‏332/2.

4 - در شرایع در شمار انفال آمده است: "و آنچه رزمندگان بدون اجازه او [امام ] به غنیمت می‎گیرند که از آن او(ع) است."خلاف ‏229/3.

5 - در جواهر در شرح عبارت فوق آمده است: "بنا بر مشهور - چه بر اساس گفته دیگران و چه آنچه خود بدان دست یافته ایم - افرادی آن را به شیخین [شیخ طوسی و شیخ صدوق ] و سید مرتضی و پیروان آنان نسبت داده اند، بلکه در تنقیح آن را به عمل اصحاب نسبت داده است، همانگونه که در "روضه" از آن نفی خلاف شده است، و در بیع مسالک آمده است: مضمون روایت مقطوعه ای است که بعدا می‎آید و بین اصحاب ما معروف است و ما مخالفی برای آن نمی شناسیم، بلکه از حلی نقل شده که ادعای اجماع بر آن کرده و این خود دلیل است..."نهایه / 200.

6 - در انفال منتهی آمده است: "و هنگامی که گروهی بدون اجازه امام به جنگ بپردازند و غنایمی به دست آورند، غنیمت برای امام است؛ دو شیخ و سید مرتضی و پیروانشان بر این نظرند. شافعی گوید: حکم آن حکم غنیمت با اجازه امام است ولی این کار ناپسندی است. ابوحنیفه گوید: این اموال برای آنان است و خمس هم در آن نیست. و احمد دارای سه نظر است: یکی مانند شافعی و دیگری چون ابوحنیفه