میخواست کنیز و اگر میخواست اسب، که آن را پیش از خمس برمی گزید.عن ابی جعفر(ع) انه قال: و لنا الصفی. قال: قلت له: و ما الصفی ؟ قال: الصفی من کل رقیق و ابل یبتغی افضله ثم یضرب بسهم و لنا الانفال. (مستدرک الوسائل 553/1، ابواب انفال، باب 1، حدیث 1).
15 - باز در همان کتاب به سند خود از عایشه آمده است که گفت: صفیه [همسر پیامبر(ص)] از صفی [برگزیده غنایم ] بود.عن بشیر الدهان قال: سمعت اباعبدالله(ع) یقول: ان الله فرض طاعتنا فی کتابه فلا یسع الناس جهلنا، لنا صفو المال و لنا الانفال و لنا کرائم القرآن. (مستدرک الوسائل 554/1، ابواب انفال، باب 2، حدیث 1). و روایات دیگری که در این زمینه رسیده است.
روشن است که (صفایا) برای پیامبر(ص) نبود مگر به خاطر اینکه در زمان خود رهبر و پیشوای مسلمانان بود؛ و چون امامت بر اساس حکم عقل و شرع در هیچ زمانی تعطیل بردار نیست، پس حقوق و شؤون وی نیز همچنان باید محفوظ باشد.
و ما پیش از این در مباحث گذشته یادآور شدیم که آنچه از انفال و صفایا برای امام است به خاطر منصب امامت اوست نه به خاطر شخص او؛ بله رفع نیازمندیهای شخصی و تأمین نیازمندیهای او نیز از مهمترین مصالح امت است.
و این متعین نیست که "صفایا" همواره برای شخص امام باشد، بلکه بسا در موزه ها و یا خزانه ملت به عنوان پشتوانه نظام و ذخیره ای برای آینده کشور ذخیره میشود؛ همانند جواهرهای گرانبهای ارزشمند که غالبا قابل تقسیم هم نیست، و اگر بخواهند آن را به برخی افراد اختصاص دهند موجب تبعیض و فتنه میشود، که بناچار باید در موزه ها یا بانک ها نگهداری شود، یا امامی که مقبول امت است آن را مورد استفاده قرار دهد.
از سوی دیگر از روایاتی که پیش از این خوانده شد آشکار گردید که صفایا قسیم انفالند و اگر فرض شود که انفال به مطلق غنایم گفته میشود در آن صورت صفایا را نیز در بر میگیرد.
و با توجه به اینکه حکم مسأله روشن است و همه اینها باید زیر نظر امام باشد مشکلی به نظر نمی رسد؛ به ویژه اینکه در روایات و فتاوی برای صفایا تقسیم در نظر گرفته نشده است، بلکه همه آن در اختیار امام است.
.jpg)
