صفحه ۳۴۱

گفت: گفتم: انفال چیست ؟ فرمود: عمق بیابانها، قله کوهها، جنگلها و نیزارها، معادن و هر زمینی که بدون تاختن اسب و شتر به دست آمده و هر زمین مرده ای که صاحبانش آنجا را ترک کرده اند و چیزهای ارزشمند پادشاهان.و بطون الاودیة و روؤس الجبال و الموات کلها هی له و هو قوله تعالی: (یسألونک عن الانفال) . (وسائل ‏369/6، ابواب انفال، باب 1، حدیث 17). و دیگر روایاتی که از طرق شیعه در این زمینه رسیده است.

9 - بیهقی به سند خود از ابن عباس روایت کرده است که گفت: پیامبرخدا(ص) فرمود: زمینهای موات از آن خدا و پیامبر اوست، پس هر که چیزی از آن را احیا کند از آن اوست.هی القری التی قد خربت و انجلی اهلها، فهی لله و للرسول. (وسائل ‏371/6، ابواب انفال، باب 1، حدیث 20).

10 - باز در همان کتاب به سند خود، از ابن طاووس، از پیامبر(ص) در حدیثی روایت کرده است که فرمود: "زمینهای دور از دسترس از آن خدا و پیامبر او است،آنگاه پس از من برای شماست".

این روایت را هشام بن حجیر نیز از ابن طاووس روایت کرده با این تفاوت که گفته است: "آنگاه این هدیه ای است از من برای شما."عن ابی عبدالله(ع) قال: سألته عن الانفال قال: هی القری قد جلا اهلها و هلکوا فخربت، فهی لله و للرسول. (وسائل ‏372/6، ابواب انفال، باب 1 حدیث 24).

و پیامبرخدا(ص) در زمان خود علاوه بر نبوت و رسالت، امام زمان خویش نیز بودند. ظاهر این عمومات و اطلاقاتی که در این روایات آمده این است که بین زمینهای موات در بلاد اسلام و موات در بلاد کفر فرق نگذاشته و همه آنها از اموال عمومی است که متعلق به اشخاص نیست، و واجب است در اختیار امام باشد و اوست که متصدی توزیع و به کارگیری آن در مصالح عمومی است.

ناوبری کتاب