صفحه ۳۳۲

پیامبر است هر جا که بخواهد آن را به مصرف می‎رساند.شرایع ‏183/1، (چاپ دیگر 136/). موثقه دیگری از محمد بن مسلم نیز به همین مضمون رسیده است.جواهر ‏116/16.

3 - موثقه زراره از امام صادق (ع) که گفت: از آن حضرت درباره گفتار خداوند متعال: (یسألونک عن الانفال قل الانفال لله و الرسول) پرسیدم، فرمود: انفال برای خدا و پیامبر است و هر زمینی که اهل آن آن را ترک کرده اند بدون آنکه اسب و شتر و سواره و پیاده ای بر آن تاخته باشد، که آن از آن خدا و پیامبر اوست.عن ابی عبدالله(ع) قال: الانفال ما لم یوجف علیه بخیل و لا رکاب اوقوم صالحوا او قوم اعطوا بایدیهم و کل ارض خربة و بطون الاودیة فهو لرسول الله(ص) و هو للامام من بعده یضعه حیث یشاء. (وسائل ‏364/6، ابواب انفال...، باب 1، حدیث 1).

4 - موثقه سماعة بن مهران گفت: از آن حضرت [امام صادق (ع)] از انفال پرسیدم، فرمود: هر زمین بایر یا هر چیزی که ویژه پادشاهان است ویژه امام است و مردم را در آن سهمی نیست. و فرمود: و از آن جمله است بحرین که برای آن اسب و شتری تاخته نشده است.عن ابی عبدالله(ع) انه سمعه یقول: ان الانفال ما کان من ارض لم یکن فیها هراقة دم او قوم صولحوا و اعطوا بایدیهم، و ما کان من ارض خربة او بطون اودیة فهذا کله من الفئ. و الانفال لله و للرسول، فما کان لله فهو للرسول یضعه حیث یحب. (وسائل ‏367/6، ابواب انفال، باب 1، حدیث 10). و اینکه در این روایت آمده است: "و مردم را در آن سهمی نیست" گویا تفسیر فرمایش پیشین آن حضرت است که فرمود: "ویژه امام است" و مراد از ویژه امام بودن این است که بین مردم و یا رزمندگان تقسیم نمی شود نه اینکه آن ملک شخصی امام است، همان گونه که پیش از این یادآور شدیم.

ناوبری کتاب