استدلال در این زمینه را گسترش میدهیم.
البته سخنان بزرگان عموما در باب خمس است، ولی از سخنان ایشان و نیز از روایات استفاده میشود که خمس و انفال بر یک مبنا استوار هستند.
[سخنان برخی از بزرگان مبنی بر اینکه انفال ویژه امام معصوم است ]
1 - شیخ در نهایه پس از برشمردن مصادیق انفال میفرمایند: "هیچ کس نمی تواند چیزی از انفال و اخماس را که متعلق به امام است، مگر با اجازه وی در آن تصرف کند؛ و هر کسی بدون اجازه وی در آن تصرف کند، نافرمان شمرده میشود. و آنچه در آن تصرف کرده است اگر ارتفاع قیمت یا رشد دیگری پیدا نمود به امام بازگردانده میشود، و اگر با اجازه امام در آن تصرف کرد باید آنچه را با امام مصالحه کرده از نصف یا ثلث یا ربع به امام بپردازد.
این در زمان ظهور امام است، اما در حال غیبت آنان به شیعیانشان اجازه داده اند که در حقوق آنان که متعلق به اخماس و جز آن است تصرف کنند، در آن چیزهایی که چاره ای از آن ندارند، مانند ازدواج و تجارت و مسکن. اما در چیزهای غیر ضروری، تصرف در آن به هیچ وجه جایز نیست.
و آنچه از خمس گنج ها و جز آن در حال غیبت به آنان تعلق میگیرد، اصحاب ما در مورد آن اختلاف نظر دارند، و در مورد آن روایت صریح مشخصی نیست، مگر اینکه هر یک از آنان سخنی را گفته اند که به احتیاط نزدیک است: برخی گفته اند در زمان عدم حضور ائمه تصرفات ضروری مانند ازدواج و تجارت و... برای ما مباح شمرده شده است.
و برخی گفته اند: حفظ آن تا زمانی که انسان زنده است واجب است، و هنگامی که مرگ وی نزدیک شد به یکی از برادران مؤمن خود که به وی اطمینان دارد