آیت‌الله منتظری

خواست می‎کشد و اگر خواست دیه می‎گیرد و آن را در بیت المال مسلمانان قرار می‎دهد، زیرا پی گیری جنایت مقتول [یعنی دیه او] بر امام است، پس بر این اساس دیه او نیز برای امام است. گفتم: اگر امام وی را مورد بخشش قرار داد؟ فرمود: آن حق همه مسلمانان است، بر امام است که او را بکشد یا دیه بگیرد، و نمی تواند او را ببخشد.عن ابی علی بن راشد قال: قلت لابی الحسن الثالث (ع) انا نؤتی بالشئ فیقال: هذا کان لابی جعفر(ع) عندنا فکیف نصنع ؟ فقال: ما کان لابی بسبب الامامة فهو لی، و ما کان غیر ذلک فهو میراث علی کتاب الله و سنة نبیه. (وسائل ‏374/6، ابواب انفال...، باب 2، حدیث 6) . و صحیحه دیگری که می‎گوید: امام صادق (ع) در مورد مردی که کشته شده بود و ولی دیگری جز امام نداشت فرمود: امام نمی تواند او را مورد عفو قرار دهد، او می‎تواند او را بکشد یا دیه بگیرد و آن را در بیت المال مسلمانان قرار بدهد، زیرا پی گیری جنایتی که بر مقتول رفته بر امام است و همچنین دیه او برای امام مسلمانان است.جوامع الفقهیة 546/، (چاپ دیگر 608/). از این دو روایت صحیحه آشکار می‎شود که اینکه گفته می‎شود چیزی برای امام است، عبارت دیگری از این مفهوم است که گفته شود آن از مسلمانان است، و به همین جهت حکم شده که باید دیه به بیت المال واریز شود، پس این گونه اموال برای منصب امامت است نه برای شخص امام.

از سوی دیگر اگر برای شخص امام بود می‎توانست قطعا وی را نیز مورد عفو قرار دهد، یا اینکه امام (ع) تصریح فرموده اند که آن حق همه مسلمانان است و نمی توان وی را مورد عفو قرار داد.