شرکت نداشت ] این نظر را علی بن صالح بن یحیی گفته است [مجمع البیان از حسن بن صالح بن حی نقل کرده است ].
و برخی گفته اند: آن چیزهای کوچکی است که بدون جنگ و مانند آن از مشرکین به مسلمانان میرسد، چیزهایی مانند بنده یا کنیز. از عطاء نقل شده که گفته است: آن ویژه پیامبر است با آن هر کار که خواست انجام میدهد.
از ابن عباس در روایت دیگری نقل شده است که گفت: انفال آن کالاهایی است که پس از تقسیم غنایم بر جای میمانند، چیزهایی مانند اسب و زره و نیزه.
در روایت دیگری آمده است: آن لباسها و اسب فرد مقتول در جنگ است که پیامبر(ص) به هر که خواهد میبخشد.
گروهی نیز گفته اند که انفال همان خمس است، این مطلب از مجاهد نقل شده است. از امام باقر و امام صادق (ع) روایت شده است که: "انفال هر چیزی است که از دارالحرب پس از آنکه اهل آن از آنجا کوچ کرده اند بدون جنگ به دست آید." و فقها این را فئ مینامند؛"و نیز میراث کسی که وارثی ندارد، و چیزهایی که پادشاهان میبخشند در صورتی که بدون غصب در دست آنان قرار گرفته باشد و نیزارها و بیابانها و زمینهای موات" و دیگر چیزهایی که در کتابهای فقهی یادآور شده ایم؛ و نیز فرموده اند: "اینها از آن خدا و پیامبر و کسی است که پس از وی جانشین اوست، و هر گونه که خواست در جهت مصالح شخصی خود و دیگر کسان که مخارج آنان بر عهده اوست به مصرف میرساند و کسی را در آن چیزی نیست".
و انفال جمع نفل است و نفل زیادی چیزی است، گفته میشود:"نفلتک کذا" یعنی چیزی را علاوه به تو دادم.
لبید بن ربیعه در شعر خود گوید:
.jpg)
