دستور میفرمود، و در آن روز اسب و شتری نبود که بدان سرزمینها بتازند، و ایجاف همان تاختن است. از این رو این اموال در اختیار پیامبر خداست و خیبر و فدک و روستاهای عرینه از همین مورد است. آنگاه خداوند به پیامبر دستور فرمود که برای فتح "ینبع" آماده شود، پیامبر نیز بدان خطه آمد و همه آنها را در اختیار گرفت، آنگاه برخی از مردم گفتند: آیا آنها را در میان مسلمانان تقسیم نمی کنی ؟ پس آیه شریفه آن حضرت را از تقسیم معذور داشت و فرمود آنچه خدا از روستاها در اختیار پیامبرش نهاده از آن خدا و پیامبر اوست."الاموال / 14. مانعی نیست که آیه نخست به قرینه کلمه "منهم" درباره بنی نضیر باشد و آیه دوم گسترده تر باشد. مانند آنچه ما در آیه انفال احتمال دادیم که پرسش در مورد غنایم جنگ بدر باشد اما پاسخ چیزی فراتر از آن در مورد همه انفال باشد، که در این صورت الف و لام در "الانفال" اول الف و لام عهد، و در دوم [قل الانفال ] برای جنس است.
مگر آنکه گفته شود از اینکه خداوند در آیات بعد میفرماید: (للفقراء المهاجرین) و آیات بعد آن - به قرینه آنچه در تفسیر آن از روایات رسیده است که برخی از آنها را پیش از این یادآور شدیم - شاید قرینه بر این باشد که مجموع آیات مربوط به داستان بنی نضیر است.
در هر صورت این حکم منحصر به اموال بنی نضیر یا خصوص اموالی که بدون جنگ در زمان پیامبر(ص) به دست آمده نیست، بلکه همه موارد مشابه آن را ولو در زمان غیبت در بر میگیرد. و صاحب اختیار این موارد امام مسلمانان است، چنانکه پس از این در مبحث انفال بدان خواهیم پرداخت.
.jpg)
