مسلمین به عنوان امام مسلمانان باشد، یا زمین موات - به اقسام مختلف آن - که همه این زمینها از آن امام به عنوان مقام امامت اوست و فئ و انفال محسوب میگردد و ما پیش از این بارها گفته ایم و پس از این نیز در بحث انفال خواهد آمد که این اموال برای شخص امام نیست، بلکه برای مقام و منصب امامت است و از وی به امام بعدی منتقل میشود نه به وارث او.
و مقدار خراج در همه اقسام سه گانه به نظر امام واگذار شده است که به هر گونه که صلاح بداند در دست اهل خراج قرار میدهد. اما آنچه برای امام است امر آن به دست امام باشد واضح است. اما آنچه از آن مسلمانان است، علاوه بر اینکه مقتضای ولایت و امامت او چنین اقتضایی را دارد، دو روایتی است که پیش از این بدان اشاره شد و نیز مرسله طولانی حماد که اصحاب ما نیز بدان فتوی داده اند.
در صحیحه بزنطی آمده است که گفت: خدمت ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) از خراج و روشی که اهل بیت آن حضرت در مورد آن دارند سخن رفت، حضرت فرمود: "یک دهم و یک بیستم برای کسانی که خود مسلمان شده اند، زمینهایشان در دستشان میماند و از زمینهای آباد آنان یک دهم [محصول دیم ] و یک بیستم [زمین آبی ]دریافت میشود، و زمینهای آنان که آباد نشده است را والی میگیرد و آن را در اختیار کسانی میگذارد که آباد کنند و زمین از آن مسلمانان است. و زمینهای کمتر از پنج وسق منتهی 934/2؛ تذکره 427/1 و 428.در آن چیزی نیست. و آنچه به وسیله شمشیر گرفته میشود از آن امام است در اختیار هرکس بخواهد قرار میدهد همان گونه که پیامبرخدا(ص) با زمینهای خیبر این گونه کرد."مبسوط 33/2 - 35.