شریفه (فان جاؤوک فاحکم بینهم او اعرض عنهم) عن الغارات قال: بعث علی (ع) محمد بن أبی بکر أمیرا علی مصر، فکتب الی علی (ع) یسأله عن رجل مسلم فجر بامرأة نصرانیة ... فکتب الیه علی (ع): "ان أقم الحد فیهم علی المسلم الذی فجر بالنصرانیة، وادفع النصرانیة الی النصاری یقضون فیها ما شاؤوا." (وسائل 415/18، ابواب حد زنا، باب 50، حدیث 1) . "پس اگر نزد تو آمدند بین آنها قضاوت کن یا از آنان دوری گزین" استدلال فرموده است، بر اساس شأن نزول و تفسیر آیه شریفه و نیز استناد به روایاتی که برخی از آنها پیش از این خوانده شد.
به نظر ما حاکم اسلامی نیز میتواند طبق قوانین خودشان بینشان قضاوت کند، و ما در کتاب "حدود" در شرح این مسأله از شرایع به این مطلب پرداخته ایم، که جهت آگاهی بیشتر میتوان بدان مراجعه نمود.سنن بیهقی 247/8، کتاب حدود، باب ما جاء فی حد الذمیین.
16 - در سنن بیهقی به سند خود از علی (ع) آمده است که فرمود: زنی یهودی پیامبر(ص) را ناسزا میگفت و بر این کار پافشاری میکرد، مردی گلوی او را گرفت تا از دنیا رفت و پیامبرخدا(ص) خون او را هدر اعلام کرد.کافی 238/7.
17 - باز در همان کتاب از شافعی، از گروهی از تاریخ نویسان نقل کرده است که: بین پیامبرخدا(ص) و قبیله بنی قینقاع پیمان و قراردادی بود، زنی از انصار نزد سازنده ای از آنان رفت تا زیوری برای وی بسازد - و یهود در آن زمان با انصار دشمنی داشتند - پس چون نزد سازنده نشست به قطعه آهنی که در آنجا بود تکیه داد، سازنده بدون آنکه زن متوجه باشد قسمتی از پائین پیراهن زن را به آهن بست، و چون زن بی توجه برخاست برخی اعضای وی نمایان شد، و چون مغازه در بازار آنان بود دیگران او را مسخره کردند و به وی خندیدند، این جریان به گوش پیامبرخدا(ص) رسید، پیامبر(ص)آنان را طرد کرد و این کار را به عنوان شکستن پیمان از سوی آنان محسوب نمود.سوره مائده (5)42/.
.jpg)
