صفحه ۲۴۸

شهری از شهرها آن را آشکار می‎کردند، زیرا آنان نباید خوردن آن را آشکار می‎کردند." در این مورد دو روایت دیگر نیز از ابوبصیر روایت شده است که می‎توان بدان مراجعه نمود.فی الوسائل بسنده عن زراره، عن أبی عبدالله(ع) قال: "ان رسول الله(ص) قبل الجزیة من أهل الذمة علی أن لایأکلوا الرباو لایأکلوا لحم الخنزیر و لاینکحوا الاخوات و لابنات الاخ و لا بنات الاخت، فمن فعل ذلک منهم برئت منه ذمة الله و ذمة رسول الله(ص)، قال: و لیست لهم الیوم ذمة ." (وسائل ‏95/11، ابواب جهاد عدو، باب 48، حدیث 1) .

12 - باز در همان کتاب به سند خود از محمد بن قیس، از ابوجعفر امام باقر (ع) روایت شده است که فرمود: امیر المؤمنین (ع) حکم فرمود در صورتی که کسانی از یهودیان یا مسیحیان شرابخواری کنند به آنان هشتاد تازیانه بزنند، در صورتی که در شهری از شهرها آن را آشکارا مرتکب می‎شدند، و نیز مجوسیان را. اما هنگامی که در منازل یا کنیسه هایشان می‎خوردند و در میان مسلمانان ظاهر نمی شدند، متعرض آنان نمی شدند.عن الصدوق عن فضل بن عثمان الاعور، عن أبی عبدالله(ع) أنه قال: "ما من مولود یولد الا علی الفطرة فأبواه اللذان یهودانه و ینصرانه و یمجسانه. و انما أعطی رسول الله(ص) الذمة و قبل الجزیة عن رؤوس أولئک بأعیانهم علی أن لایهودوا أولادهم و لاینصروا. و أما أولاد أهل الذمة الیوم فلا ذمة لهم". (وسائل ‏96/11، ابواب جهاد عدو، باب 48، حدیث 3) .

13 - باز در همان کتاب به سند خود از علی بن جعفر، از برادرش موسی بن جعفر(ع) آمده است که گفت: از یهودی یا نصرانی یا مجوسی ای که وی را به عنوان زناکار یا شراب خوار گرفته اند از آن حضرت پرسیدم که با وی چه باید کرد؟ فرمود: حدود مسلمانان بر وی جاری می‎شود در صورتی که این عمل را در شهری از شهرهای مسلمانان مرتکب شده باشد و یا در غیر شهرهای مسلمانان باشد، هنگامی که این موضوع را به حکام مسلمانان ارجاع داده باشند.عن أبی بصیر عن أحدهما(ع)، قال: "کان علی (ع) یضرب فی الخمر و النبیذ ثماثین: الحر و العبد و الیهودی و النصرانی. قلت: و ما شأن الیهودی و النصرانی ؟ قال: "لیس لهم ان یظهروا شربه؛ یکون ذلک فی بیوتهم". (وسائل ‏471/18، ابواب حد مسکر، باب 6، حدیث 1) .

14 - باز در همان کتاب به سند خود از اسماعیل بن ابی زیاد، از جعفر بن محمد، از

ناوبری کتاب