و در صحیحه زراره از ابی عبدالله(ع) آمده است که: از آن حضرت در مورد مردی که چند درهم از وی طلبکار بودم پرسیدم که وی مشروب و خوکی را فروخت و بدهی خود را از آن پرداخت؛ حضرت فرمود: اشکالی ندارد. یا فرمود: آن را بگیر.ففی خبر علی بن جعفر، عن اخیه موسی بن جعفر(ع) قال: سألته عن رجلین نصرانیین باع احدها خمرا او خنزیرا الی أجل فأسلما قبل ان یقبضا الثمن هل یحل له ثمنه بعد الاسلام ؟ قال: انما له الثمن فلا بأس أن یأخذه. (وسائل 172/12، ابواب ما یکتسب به، باب 61، حدیث 1) . و روایات دیگری که در این باب رسیده است. و اینکه در برخی روایات موضوع پرسش شخص ذمی است موجب آن نمی شود که مطلقات را حمل بر آن کنیم زیرا منافاتی با یکدیگر ندارند.ر، ک، وسائل 171/12، ابواب ما یکتسب به، باب 60. مگر آنکه گفته شود: در آن زمانها در کشورهای اسلامی خرید و فروش شراب و خوک تنها در بین اهل ذمه متداول بوده است.
و همانند همین باب است روایاتی که در مورد فروش گوشت مخلوط شده با مردار نسبت به کسی که آن را حلال میداند وارد شده است، مانند روایت صحیحه حلبی که گفت: از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود: گوشتی که با ذبح شرعی سر بریده شده با گوشت مردار مخلوط شد، اگر به کسی که مردار را حلال میشمرد فروخته شود و پول آن به مصرف رسد حلال است.
و روایات دیگری که از آن حضرت (ع) در این باب رسیده است.عن ابی جعفر(ع) فی رجل کان له علی رجل دراهم فباع خمرا و خنازیر و هو ینظر فقضاه ؟ فقال: لا بأس به، اما للمقتضی فحلال، و اما للبایع فحرام. و از همین مورد است آنچه در مورد آرد خمیر شده با آب نجس وارد شده که میفرماید به کسانی که خوردن مردار را جایز میدانند فروخته شود. در خبر حفص بن بختری از امام صادق (ع) آمده است که گفت: از آن حضرت در مورد خمیری که با آب نجس تهیه شده است پرسیده شد که چه باید کنند؟ فرمود: به کسی که خوردن گوشت
.jpg)
