آیت‌الله منتظری

دوم آنکه معلوم باشد. زیرا قرارداد بر یک چیز ناشناخته جایز نیست. زمان روزهای میهمانی در سال مشخص باشد... تعداد کسانی که میهمان می‎شوند معلوم باشد... چیزی که به وسیله آن از آنان پذیرایی می‎شود مشخص شود که برای هر مرد این اندازه نان، این اندازه خورش از گوشت و پنیر و روغن و زیتون و شیره و... و اندازه خورش معلوم باشد، علوفه چارپایان معلوم باشد... و نهایت میهمانی نیز سه روز است بر پایه روایتی که در این زمینه از پیامبر رسیده و زیادتر از آن مکروه است؛ و اما جایگاه فرود آنان نیز باید در جاهای خالی - [زائد بر مایحتاج آنان ] منازل و معابد و کلیساهایشان باشد..."مغنی ‏590/10.

در کتاب شرایع آمده است: "و جایز است بر آنان شرط شود علاوه بر جزیه، میهمانی سپاهیانی که از منطقه آنان عبور می‎کنند، و باید چگونگی میهمانی مشخص باشد، و اگر به صرف شرط اکتفا شد باید چیزی فراتر از کمترین مراتب جزیه باشد."الاموال 37/.

3 - در مسالک آمده است: "همان گونه که جایز است میهمانی سپاهیانی که از آن منطقه می‎گذرند شرط شود، جایز است میهمانی هر یک از مسلمانان نیز شرط شود، بلکه این همان چیزی است که در روایات و فتاوی مشهور است که پیامبراکرم (ص) با اهل ذمه شرط فرمود."احکام السلطانیة 144/.

4 - در تذکره آمده است: "جایز است در عقد ذمه بر آنان شرط شود میهمانی هر یک از مسلمانان که بر آنان وارد می‎شود به اجماع همه فقها، و بلکه این شرط مستحب است، زیرا