آیت‌الله منتظری

شافعی به اینگونه روایات برای این استدلال کرده که ثابت کند که جزیه بر هر فرد در یک سال کمتر از یک دینار نبوده است.

هم ایشان در کتاب "الام" در باب اندازه جزیه می‎نویسد: پیامبرخدا (ص) که آنچه را خداوند - عزوجل - اراده فرموده است بیان می‎فرمود، از اهل یمن در هر سال یک دینار یا قیمت آن را از معافری که لباسهای یمنی است دریافت می‎کرد.

و روایت شده است که آن حضرت از اهل ایله و از نصارای مکه از هر انسان یک دینار دریافت می‎کرد. و از اهل نجران به عنوان جزیه لباس می‎گرفت، و من نمی دانم که به چه اندازه از آنان دریافت می‎کرد. و از برخی از اهل علم مسلمانان و از اهل ذمه نجران شنیدم که می‎گفتند: قیمت آنچه از هر فرد گرفته می‎شده بیشتر از یک دینار بوده است. و از اکیدر و از مجوس بحرین نمی دانیم که چه اندازه گرفته است و کسی را نمی شناسم از پیامبر نقل کرده باشد که وی از هر فرد کمتر از یک دینار می‎گرفته است.عن أبی الحویرث قال: "ضرب رسول الله(ص) علی نصاری بمکة دینارا لکل سنة ." (سنن بیهقی ‏195/9، کتاب الجزیة، باب کم الجزیة) .

6 - در وسائل به سند خود، از مصعب بن یزید انصاری روایت شده است که گفت: "امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) مرا بر چهار روستای مدائن گماشت، روستاهای "بهقباذات" و "نهر سیر" (شیر خ. ل) "نهر جویر" و "نهر الملک". و به من دستور فرمود که بر هر جریب زراعت فشرده (پرمحصول) یک درهم و نیم و بر هر جریب زراعت متوسط یک درهم و بر هر جریب زراعت رقیق (کم محصول) دو سوم درهم و بر هر جریب تاکستان ده درهم و بر هر جریب نخلستان ده درهم و بر هر جریب باغستان که درخت خرما و دیگر درختان دارد ده درهم مالیات قرار دهم. و به من دستور فرمود که هر تک درختی که در کنار جاده کاشته شده آن را برای رهگذران و در راه ماندگان رها کنم و چیزی از آن نگیرم. و به من دستور فرمود که بر کدخدایانی که سوار اسبها می‎شوند و انگشتر