که از آنان بیست و چهار درهم گرفته میشود، و تهیدستان که از آنان دوازده درهم گرفته میشود؛ پس ایشان حداقل و اکثری برای آن معین کرده و از اینکه والیان طبق نظر خود تصمیم گیری کنند پیش گیری کرده است.
مالک گفته است اقل و اکثر آن معین نیست و کم و زیادی آن به نظر ولات واگذار شده است.
شافعی گفته است حداقل آن مشخص شده که یک دینار است و کمتر از آن جایز نیست، و حداکثر آن معین نیست و به اجتهاد ولات واگذار شده، میتواند از همه به صورت یکسان دریافت کند و میتواند بر حسب احوال آنان متفاوت دریافت کند."مبسوط 38/2. البته آنچه در اینجا ماوردی از مالک و شافعی نقل کرده است مخالف آن چیزی است که شیخ طوسی از آن دو در خلاف نقل کرده است، که باید در جای خود این مسأله را پی گیری کرد.
7 - در کتاب مختصر ابوالقاسم خرقی که در فقه حنابله است آمده است: "کسانی که از آنان جزیه دریافت میشود سه طبقه هستند. از افراد تهیدستشان دوازده درهم، از متوسطشان بیست و چهار درهم، و از توانمندشان چهل و هشت درهم گرفته میشود."شرایع 328/1 (چاپ دیگر 251/). ولی ابویعلی فراء سه روایت از احمد در این مسأله نقل کرده است جواهر 245/21.. و در این موضوع به کتاب مغنی نیز میتوان مراجعه نمود.احکام السلطانیة 144/. در هر صورت مسأله نزد ما روشن است و مقدار آن هم در اندازه و چگونگی و هم