صفحه ۱۵۱

روزی با یکی از علمای صابئی مذهب اهواز مواجه شدم و از وی از برخی عقاید و مراسم مذهبی آنان جویا شدم، ایشان پرسشهای مرا پاسخ دادند و نسخه ای از مهم ترین کتاب خود "گنزاربا" که به زبان آرامی بود و به اعتقاد آنان صحف آدم است و نیز جزوه ای به فارسی که "درفش" نامگذاری شده بود و حاوی برخی مراسم دینی روزانه آنان بود را به من هدیه کردند؛ و آنچه از پاسخ های وی و محتوای آن جزوه به دست من آمد این بود که: آنان به خدای یکتا که مجرد از ماده و ازلی و ابدی و جامع صفات نیک است اعتقاد دارند. خدا را مانند هیچ چیز نمی دانند، او را بخشاینده و آمرزگار که چشمها او را نمی تواند دید می‎دانند. آنان فرشتگان را محترم می‎شمارند و در اذکار و دعاهایشان با نام بر آنان درود می‎فرستند و از آنان شفاعت می‎خواهند. آنان به بهشت و جهنم اعتقاد دارند و می‎گویند با مرگ انسان بدن وی فانی می‎شود و روح او با کردارش جاودانه می‎ماند و با آن پاداش داده می‎شود. می‎گویند: آدم (ع) نخستین پیامبر بود و به نوح و سام و یحیای معمد [اشاره به غسل تعمید است ] ایمان دارند و او را آخرین پیامبران می‎دانند. و موسی و عیسی و تورات و انجیل را منکر می‎شوند و می‎گویند: ما به زبور داود اعتقادی نداریم؛ و نیز می‎گویند: ما ستارگان را نمی پرستیم. او می‎گفت: ابراهیم از ما بود آنگاه از ما کناره گرفت و به همین جهت به وی ایمان ندارند.

او می‎گفت: کلمه "صابی" واژه ای است آرامی به معنی شستشو دهنده. آنان از جنابت و مس میت و نیز برای توبه غسل می‎کنند و انسان را به هنگام مرگ غسل می‎دهند. و به غسل تعمید در آب جاری بسیار اهتمام می‎ورزند، و تاریخ آنان یحیایی است [از ولادت حضرت یحیی آغاز می‎شود] و تعطیل آنان روز یکشنبه است؛ چهار عید دارند و روزانه سه نماز در سه وقت دارند که با وضوی مخصوص اقامه می‎کنند. و به هنگام

ناوبری کتاب