تبیان و مجمع البیان نقل شده است که: به نظر ما گرفتن جزیه از آنان جایز نیست چون که آنان اهل کتاب نیستند. از کتاب خلاف حکایت شده است که نقل اجماع کرده که بر صابئین حکم اهل کتاب جاری نیست. و از کتاب العین نقل شده که دین آنان شبیه دین نصاری است مگر آنکه قبله آنان به سمت محل وزیدن باد جنوب به هنگام نیمروز است، میپندارند که اینان بر آئین حضرت نوح هستند. برخی نیز گفته اند: آنان گروهی از اهل کتابند که زبور میخوانند.
برخی گفته اند: آنان بین یهود و مجوسند. برخی گفته اند قوم موحدی هستند که به پیامبری نگرویده اند. برخی گفته اند: مردمی هستند که به خداوند - عزوجل - اقرار دارند و فرشتگان را میپرستند و زبور میخوانند و به سوی کعبه نماز میخوانند. برخی گفته اند: مردمی هستند از زمان حضرت ابراهیم که میگفته اند ما برای شناخت خدا و شناخت چگونگی اطاعت او نیازمند واسطه های روحانی نه جسمانی هستیم و چون برای آنان ممکن نبود که به روحانیات دست یابند به ستارگان متوجه شدند، برخی از آنان سیارات هفتگانه و برخی ثوابت را میپرستند. آنگاه برخی از آنان کسانی هستند که ستارگان را خدا میدانند و برخی آنان را ملائکه میشمارند، و برخی از آنها پائین تر آمده و بت ها را میپرستند.
لکن در قواعد آمده است: اصل در باب این است که اینان یعنی سامری ها و صابئین اگر در فروع با یهود و نصاری اختلاف دارند از آنان محسوب میشوند، و اگر در اصول با آنان اختلاف دارند ملحد حساب شده و کافر حربی محسوب میشوند.
در کشف اللثام آمده است: بدین طریق میتوان بین دو نظر جمع کرد، چون میتوان اینان را اهل کتاب به حساب آورد، اگر چه در برخی اصول با آنان اختلاف داشته باشند، همان گونه که بسیاری از فرقه های مسلمانان با آنکه در