اینان همان صابئین هستند که نامشان در قرآن آمده است. خلاصه اعتقادات مندائیان امروز چنین است: آنان به خدای یکتای ازلی و ابدی و بی نهایت و منزه از ماده و طبیعت معتقدند که علت وجود اشیاء و پیدایش موجودات است. و در کنار وجود ذات احدیت به شمار روزهای سال به سیصد و شصت قوای روحانی که دستیار خداوندند معتقدند و میگویند: هر کدام در عالم منطقه ای جداگانه دارند.
در آیین ایشان مظاهری از ثنویت وجود دارد تا آنجا که میگویند: وجود انسان مرکب از روحی است که از عالم نور گرفته شده و جسمی که از عالم ظلمت گرفته شده است.
مقدسترین کتاب مذهبی مندایی ها"گنزا" است [که به معنای گنج است ] این کتاب را "صحف آدم" میدانند. و اساس دین ایشان بر غسل و شستشوی تن است و مراسم دینی خود را از چشم های مردم پنهان میدارند و سه نوع غسل دارند، غسل کامل آنان در روزهای یکشنبه و پس از تولد و پس از ازدواج و بیماری و مسافرت است که با حضور کاهن انجام میگیرد.
روزه داشتن در نزد ایشان همانند دین زرتشت ممنوع است. ولی نماز از عبادات روزانه آنهاست و همه روزه سه بار ادا میگردد. و از جمله پیامبران آنان "هرمس" حکیم است. و تورات را کتابی گمراه کننده میشمارند. آنان اجرام آسمانی را نمی پرستند ولی عقیده دارند که ستارگان دارای گوهری هستند که آن گوهر از آن پادشاه روشنائی (ملک النور) میباشد. آنان قتل نفس، میخواری، سوگند خوردن به دروغ، خوردن و آشامیدن پیش از ادای غسل جنابت، راهزنی و دزدی، کارکردن در اعیاد [مقدس ] به ویژه در روز یکشنبه [که عید هفتگی آنان