و زندگی خود آن حضرت نیز به گونه ای بود که از دنیا به دو پوشش ساده و دو قرص نان اکتفا میکرد؛ و هنگامی که در مسیر خود به طرف شام به دهقانهای "دهقان" معرب "دهگان" یا "دهخان" است یعنی کدخدا یا خان ده. (از افاضات معظم له در درس). شهر انبار برخورد مینماید که در استقبال وی از اسبها پیاده شده و در مقابل او به خاک میافتند میفرماید:
"این چه کار است که میکنید؟ میگویند: این آدابی است که ما امیران خود را با آن مورد احترام قرار میدهیم. حضرت میفرماید: به خدا سوگند با این عمل، زمامداران شما بهره مند نمی شوند و شما با این کار در دنیا برخود مشقت هموار میسازید و در قیامت نیز بدبخت خواهید بود، و چه زیانبار است مشقتی که پشت سر آن مجازات الهی باشد، و چه پرسود است آرامشی [رهائی از سنتهای جاهلیت ] که امان از عذاب دوزخ را به همراه داشته باشد."ما هذا الذی صنعتموه ؟ فقالوا: خلق منا نعظم به امراءنا، فقال: والله ما ینتفع به امراؤکم و انکم لتشقون علی انفسکم فی دنیاکم و تشقون به فی آخرتکم، و ما اخسر المشقة وراءها العقاب و اربح الدعة معها الامان من النار. (نهج البلاغه، فیض 1104، لح 475/، خطبه 209).
و از ما تعجب است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، با آن همه فریادها و شعارهای "نه شرقی نه غربی" که سردادیم چگونه هنوز برخی از عادتهای ناپسند و باطل شرقی و غربی را [که ته مانده ای از نظام فاسد گذشته است ] نتوانسته ایم از خود بزداییم و به سنتهای اسلامی به صورت کامل باز گردیم !
خداوندا ما را در تمسک به سنتهای پیامبراکرم و آل او(ع) و حرکت بر اساس سیره پسندیده آنان موفق بدار.
4- و در تفسیر منسوب به امام حسن عسکری (ع) آمده است:
"و اما هر یک از فقها که نگهبان نفس خویش، مخالف هوای نفس و مطیع دستورات مولای خود باشد، بر عوام است که از وی پیروی نمایند؛ و این نیست مگر برای برخی از فقهای شیعه نه همه آنها."فاما من کان من الفقهاء صائنا لنفسه، حافظا لدینه، مخالفا علی هواه، مطیعا لامر مولاه فللعوام ان یقلدوه، و ذلک لایکون الابعض فقهاء الشیعه لاجمیعهم... (تفسیر منسوب به امام حسن عسکری (ع) 102/ ذیل آیه 78 از سوره بقره، الاحتجاج 255/).
بر اساس این روایت هنگامی که نتوان از اهل هوا و حرص در احکام دینی تقلید و پیروی نمود، به طریق اولی پیروی از چنین شخصی در امور حکومتی که لازمه آن مسلط بودن وی بر جان و مال و اعراض مردم است جایز نیست.
.jpg)
