کورها و لالها و زمینگیرها در شهرها بدون سرپرست رها گشته اند بر آنان رحم نمی آورید، نه در جایگاه خود برای آنان کاری انجام میدهید و نه کسانی را که میخواهند به آنها کمک کنند یاری میرسانید، اما شما خود با ساخت و پاخت و سازش با ستمگران برای خویش امان و ایمنی میجویید. همه اینها از مواردی است که خداوند سبحان شما را در جهت پرهیز از انجام آن و نهی از منکر و مبارزه با آن امر فرموده، اما شما از آن غافلید. شما مصیبتهایتان از همه بیشتر خواهد بود؛ چون از جایگاه واقعی علما سقوط کردید، اگر میدانستید. (اگر تلاش میکردید، یا اگر تلاش میکردند "نسخه)".
اما علت بزرگی مصیبت شما بدان جهت است که مجاری امور و احکام همواره به دست علمای خداشناس و امین بر حلال و حرام الهی است، اما این منزلت و مقام از شما گرفته شده، و این منزلت از شما سلب نگردیده مگر با جدا شدنتان از مسیر حق و اختلافتان در سنتها پس از آنکه برهان روشن بر صحت آن داشتید [که باید با ظلمه مبارزه نمود] و اگر شما بر آزارها مقاومت میکردید و در راه خدا مشکلات را متحمل میشدید همواره امور الهی بر شما وارد و از شما صادر میگشت و کارها به سمت شما باز میگشت [و شما مصدر امور مردم بودید نه ظلمه ] ولکن شما ستمگران را بر مقام خود امکان سلطه داده و کارهای خدایی را به دست آنان تسلیم کردید تا آنان بر اساس شبهات عمل کرده و در شهوات غوطه ور شوند.
همانا فرار شما از مرگ و دلباختگیتان به زندگی دنیا - که بی گمان از شما مفارقت خواهد کرد - بود که آنان را بر امور جامعه مسلط کرد.
شما افراد ضعیف جامعه را در دستهای آنها تسلیم کردید که برخی با قهر و اجبار به بندگی آنان کشیده شده و برخی با استضعاف به خاطر امرار معاش مغلوب آنان گشته اند و آنان نیز به پیروی از سایر اشرار، و با جرأت پیداکردن بر خالق جبار، بر اساس غرایز