صفحه ۴۹

اکنون به عنوان نمونه برخی از آنها را متذکر می‎شویم:

سکونی از امام جعفرصادق (ع) از پدران خویش (ع) از پیامبراکرم (ص) روایت می‎کند که آن حضرت فرمود:

"هنگامی که روز قیامت فرا می‎رسد ندا دهنده ای فریاد سر می‎دهد کجا هستند یاوران ستمگران ؟ کیست آن که لیقه در دوات آنان ریخته یا سرکیسه ای برای آنان دوخته و یا مدادی برای آنان تراشیده، همه اینان را با آنان (ستمگران) محشور کنید."اذا کان یوم القیامة نادی مناد این اعوان الظلمة و من لاق لهم دواتا او ربط لهم کیسا اومد لهم مدة قلم فاحشرهم معهم.(وسائل ‏130/12، ابواب مایکتسب به، باب 42، حدیث 11).

در روایت دیگری از کتاب ورام نقل شده که یکی از ائمه معصومین (ع) فرمود:

"هنگامی که روز قیامت فرا می‎رسد ندا دهنده ای فریاد سر می‎دهد کجا هستند ستمگران و یاوران ستمگران و هم شکلهای ستمگران، حتی آنکه قلمی برای آنان تراشیده و در دوات آنان لیقه ای ریخته، فرمود: آنگاه تمامی آنها را در تابوتی آهنین گرد می‎آورند و به قعر جهنم می‎افکنند."اذا کان یوم القیامة نادی مناد این اعوان الظلمه و اشباه الظلمة حتی من بری لهم قلما و لاق لهم دواتا، قال: فیجتمعون فی تابوت من حدید ثم یرمی بهم فی جهنم. (وسائل ‏131/12، ابواب مایکتسب به، باب 42، حدیث 16).

و در کنزالعمال از کعب بن عجره روایت شده که گفت پیامبرخدا(ص) فرمود:

"ای کعب بن عجره، تو را در پناه خدا قرار می‎دهم از حکومت سفها و کم خردان. گفتم: یا رسول الله، حکومت کم خردان چیست ؟ فرمود: حکومت فرمانروایانی است که اگر سخنی بگویند دروغ می‎گویند و اگر کار کنند ستم روامی دارند، پس کسی که به سوی آنان بشتابد و آنان را در افترایشان مورد تصدیق قرار دهد و بر ستمگریشان یاری رساند، از من نیست و من از او نیستم و چنین افرادی فردا درکنار حوض وارد نخواهند شد؛ و آن کس که به جانب آنان نگراید و آنان را تصدیق نکند و آنان را بر ستمگریشان کمک ننماید او از من است و من از او هستم و فردا(ی قیامت) در کنار حوض بر من وارد خواهد شد."قال رسول الله (ص): یا کعب بن عجره اعیذک بالله من امارة السفهاء، قلت: یا رسول الله و ما امارة السفهاء؟ قال: یوشک ان تکون امراء ان حدثوا کذبوا و ان عملوا ظلموا، فمن جاءهم فصدقهم بکذبهم و اعانهم علی ظلمهم فلیس منی ولست منه و لا یردون علی حوضی غدا و من لم یأتهم و لم یصدقهم و لم یعنهم علی ظلمهم فهو منی و انا منه وهو یرد علی حوضی غدا. (کنزالعمال، ‏797/5 کتاب الخلافة، باب 2، حدیث 14412).

ناوبری کتاب