14- از عیاض، از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود:
"کسی که بقای ستمگران را دوست داشته باشد، بی تردید دوست دارد که نافرمانی خدا شود."من احب بقاء الظالمین فقد احب ان یعصی الله. (وسائل 134/12، ابواب ما یکتسب به، باب 44، حدیث 5).
15- و از سهل بن زیاد - بدون ذکر سند - از امام صادق (ع) روایت شده که در تفسیر گفتار خداوند عزوجل: "ولاترکنوا الی الذین ظلموا فتمسکم النار - به ستمگران تکیه نکنید که آتش شما را فراخواهد گرفت" فرمود:
"منظور این است که مردی نزد سلطان میآید و دوست دارد سلطان تا این حد زنده باشد که دست خود را در کیسه کند و به او صله ای ببخشد."عن ابی عبدالله (ع) فی قول الله عزوجل: "و لا ترکنوا الی الذین ظلموا فتمسکم النار" قال: هو الرجل یاتی السلطان فیحب بقأه الی ان یدخل یده الی کیسه فیعطیه. (وسائل 133/12، ابواب ما یکتسب به، باب 44، حدیث 1).
و روایات دیگری از این قبیل که بر حرام بودن کمک و یاری دادن به ستمگران و دوست داشتن زنده بودن آنان دلالت دارد. و روشن است که تسلیم ستمگران بودن و اطاعت از آنان در امور حکومتی، از شدیدترین مراتب کمک و یاری رساندن به ستمگران است. و چون ما گفتیم: حکومت از ضروریات جامعه، و اطاعت از حاکم در مسائل حکومتی از لوازم حکومت و پایه های آن است، پس به ناچار واجب است در ساقطکردن حاکم جائر ستمگر تلاش نمود، تا به جای آن حکوت عادل قابل اطاعت جایگزین شود و نظام مسلمانان سامان یابد و احکام اسلام اجرا گردد. و این مطلبی است شایان توجه.
کلام صاحب تفسیر المنار:
در تفسیر المنار ذیل آیه شریفه محاربه (انما جزاء الذین یحاربون الله...) مینویسد:
"از مسائلی که چه از نظر گفتار و چه از نظر اعتقاد مورد قبول همه است این است که: "اطاعتی برای مخلوق در معصیت خالق نیست، اطاعت فقط در امور معروف است." و اینکه خروج بر حاکم مسلمان آنگاه که از اسلام مرتد شود واجب است، و اینکه مباح دانستن اموری که حرام بودن آن اجماعی است نظیرزنا و نوشیدن مشروبات مست کننده، و نیز باطل دانستن حدود و تشریع چیزهایی که خداوند اجازه نداده، همه اینها کفر و ارتداد است؛ و نیز اگر در دنیا حکومت عادله ای یافت شود که احکام
.jpg)
