آیت‌الله منتظری

13- از صفوان بن مهران روایت است که گفت:

گفتم: من شترانم را برای هوا و هوس یا برای صید یا برای خوشگذرانی به او کرایه نمی دهم، بلکه برای این راه یعنی راه مکه کرایه می‎دهم و خودم نیز همراه وی نمی روم، بلکه غلامانم را به همراه او می‎فرستم. حضرت به من فرمود: "ای صفوان، آیا نمی خواهی کرایه تو را بپردازند؟" گفتم: بلی، فدایت گردم؛ فرمود: "آیا دوست داری آنان زنده باشند تا کرایه تو را بپردازند؟" گفتم: بلی، فرمود: "کسی که بقای آنها را دوست داشته باشد، از آنان است و با آنان به آتش وارد می‎شود..."عن صفوان بن مهران الجمال، قال: دخلت علی ابی الحسن الاول (ع) فقال لی: "یا صفوان کل شئ منک حسن جمیل الاشیئا واحدا". قلت: جعلت فداک ای شئ؟ قال: "اکراؤک جمالک من هذا الرجل یعنی هارون" قلت: والله ما اکریته اشرا و لا بطرا، و لا للصید ولا للهو، ولکنی اکریته لهذا الطریق، یعنی طریق مکه، و لا اتولاه بنفسی ولکن ابعث معه غلمانی. فقال لی: "یا صفوان، ایقع کراؤک علیهم ؟" قلت: نعم، جعلت فداک . قال: فقال لی: "اتحب بقاءهم حتی یخرج کراؤک ؟" قلت: نعم، قال: "من احب بقاءهم فهو منهم، و من کان منهم کان ورد النار..." (وسائل ‏131/12، ابواب ما یکتسب به، باب 42، حدیث 17).