و روایات دیگری از این قبیل که در مقام و منزلت و قیام و خروج زید وارد شده و ما پیش از این برخی از آنها را نقل کردیم.
دلیل ششم،: قیام و انقلاب حسین بن علی (ره) شهید فخ
دلیل دیگر بر جواز قیام و مبارزه مسلحانه، قیام و انقلاب حسین بن علی بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب، شهید فخ (ره) است.
وی در مدینه علیه خلافت موسای هادی قیام کرد و در فخ - که نام محل یا چاهی در یک فرسنگی مکه است - به شهادت رسید.در ارتباط با قیام و شهادت حسین بن علی شهید فخ و یاران وی در کتاب مقاتل الطالبیین (صفحه 294 تا 303) مطالبی آمده که خلاصه آن را مینگاریم: خلیفه عباسی موسای هادی در زمان خلافت خود اسحاق بن عیسی را به عنوان والی مدینه گماشت. اسحاق شخصی به نام عبدالعزیزبن عبدالله که از فرزندان عمربن خطاب بود را به جای خود (یا به عنوان رئیس پلیس و امنیت مدینه) منصوب کرد. عبدالعزیز به شیعیان علی بن ابی طالب بسیار سختگیری میکرد، از بزرگان آن ها نسبت به سایرین ضمانت میگرفت و از آنان میخواست که هر روز صبح حضور خود را به دارالخلافه اعلام کنند، و هرچند مدت یک بار آنان را به جرم تحریک و توطئه برای شورش و حتی به اتهام خوردن شراب به زیر تازیانه میکشید، تا اینکه در نهایت شیعیان مدینه به رهبری حسین بن علی (یکی از فرزندان امام حسن (ع" شبانه سر به شورش میگذارند، نماز صبح را در مسجد پیامبر(ص) به جای میآورند آنگاه با توجه به نزدیک بودن ایام حج حسین بن علی همراه با سیصد نفر از یاران و اطرافیان خویش به طرف مکه حرکت میکنند. امیرالحاج در آن سال که شخصی بوده به نام "مبارک ترکی" همراه با سپاهی به فرماندهی موسی بن عیسی به مقابله با وی میشتابند و در روز ترویه به هنگام نماز صبح نزدیک مکه در محل فخ با وی روبرو میشوند، ابتدا به وی امان میدهند اما وی امان را نمی پذیرد وبه آنان حمله میکند، و در نهایت پس از نبردی شدید خود و تعدادی از یارانش به شهادت میرسند. چون خبر شهادت وی به حاکم مدینه میرسد دستور میدهد خانه های آنان را آتش بزنند و اموال و نخلستانهایشان را مصادره کنند. (مقرر). از طرف ائمه ما(ع) حدیثی که ظهور در مذمت وی داشته باشد نرسیده است، بلکه روایتهای بسیار زیادی رسیده که دلالت بر تقدیس وی و تمجید از قیام او دارد، که نمونه هایی از آن را به نقل از کتاب مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی میآوریم: