خویش و دشمنان برافروخته بودیم، شما علیه دوستان خویش هماهنگ شدید و دست دشمنانتان گشتید، بدون اینکه آنان عدالتی را برای شما آشکار کرده باشند و یا امید و آرزوهایی نسبت به آنان در شما ایجاد شده باشد، و بدون اینکه کار خلافی از ما سر زده، و یا در رأی و نظر ما ضعف و خطائی ایجاد شده باشد."اما بعد فتبا لکم ایتها الجماعة و ترحا! حین استصرختمونا ولهین، فاصرخناکم موجفین، سللتم علینا سیفا کان فی ایماننا، و حششتم علینا نارا اقتدحناها علی عدونا و عدوکم، فاصبحتم البا لفا علی اولیائکم و یدا لاعدائکم، بغیر عدل افشوه فیکم و لا لامل اصبح لکم فیهم، و عن غیر حدث کان منا و لا رأی تفیل عنا. (تحف العقول 240/).
در متن عربی این روایت کلمه "تبا" به معنی خسران و هلاکت، و کلمه "ترحا" ضد فرح (به معنی اندوه)، و "ایجاف" به معنی سرعت بخشیدن؛ است. "حششتم" یعنی آتش برافروختید، و "الالب" به کسره به معنی جماعت است؛ و "اللف" به معنی همراه با یکدیگر، و "تفیل رأیه" یعنی نظر او به ضعف و خطا گرایید.
دلیل پنجم: قیام و انقلاب زیدبن علی (ره)
قیام و انقلاب زید بن علی بن حسین (ره) و خروج وی علیه هشام بن عبدالملک، دلیل دیگری است بر جواز مبارزه مسلحانه علیه حاکمان ستمگر فاسق.
قیام و انقلاب زید و قداست وی مورد تأیید ائمه اطهار و علمای بزرگوار ما بود، و ما پیش از این در فصل چهارم بخش سوم کتاب (جلد اول - ذیل روایت عیص بن قاسم) به تفصیل قداست و قیام زید را مورد بررسی قرار دادیم که از جمله آن روایات، قسمتی از روایت عیص بن قاسم از امام جعفرصادق (ع) بود که فرمود:
"اگر فردی از ما آمد و شما را دعوت به قیام نمود، توجه کنید که برای چه چیز قیام میکنید، نگویید که زید قیام کرد، چرا که زید فردی بود عالم و بسیار راستگو و شما را به اطاعت از خویش فرا نمی خواند، بلکه شما را به اطاعت از فرد مورد رضای آل محمد(ص) فرا میخواند و اگر پیروزی مییافت به آنچه شما را بدان میخواند وفا میکرد، او علیه قدرت متمرکزی (سلطنت بنی امیه) شورش کرد تا آن را در هم بشکند..."وسائل 36/11، أبواب جهاد عدو، باب 13، حدیث 1، این روایت به صورت کامل در جلد اول، هنگام بررسی روایات اهل سکوت آمد، مراجعه گردد.
و در روایت دیگری از امام صادق (ع) آمده بود که فرمود: