صفحه ۴۰۴

و باز طبری روایت کرده که آن حضرت (ع) در خطابه ای که در سرزمین "ذی حسم" ایراد نمود فرمود:

"آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل جلوگیری به عمل نمی آید؟ در این شرایط اگر مؤمن طالب ملاقات خداوند (خواستار مرگ خویش) باشد سزاوار است، و من مرگ را جز شهادت و زندگی با ستمگران را جز خسارت و افسردگی نمی بینم."الاترون ان الحق لایعمل به و ان الباطل لایتناهی عنه ؟ لیرغب المؤمن فی لقاء الله محقا، فانی لااری الموت الاشهادة و لا الحیاة مع الظالمین الابرما. (تاریخ طبری ‏301/7).

این روایت در تحف العقول نیز آمده است، جز اینکه در آنجا به جای کلمه "شهادت"، "سعادت" آمده، (و من مرگ را جز سعادت نمی بینم) و در آخر آن اضافه دارد:

"همانا مردم بندگان دنیا هستند و دین بازیچه ای است بر زبانهایشان، به هر جا منافعشان اقتضا دارد آن را می‎کشند، پس آنگاه که به بلا آزمایش شوند چه کم هستند دین داران !"ان الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه مادرت معایشهم، فاذا محصوا بالبلاء قل الدیانون. (تحف العقول 245/).

و آن حضرت از عترت پیامبراکرم است و عترت پیامبر(ص) یکی از ثقلین است که پیامبراکرم (ص) در حدیث متواتر ثقلین مردم را به تمسک به آن دو مأمور فرموده، و گفتار آن حضرت بدون اشکال حجت است، علاوه بر اینکه امام حسین (ع) این روایت را از پیامبراکرم (ص) نقل فرمود و نقل آن حضرت از سایر راویانی که از آن حضرت روایت نقل کرده اند بی تردید کمتر نیست. و آنچه از آن حضرت (ص) روایت شده عمومیت دارد و تکلیف همه مسلمانان در همه اعصار در مقابل سلاطین ستمگر و طاغوتهای زمان را مشخص فرموده و متخص به دسته خاص یا زمان خاصی نیست. و آیا اکثر کسانی که در این زمانها به اسم اسلام بر کشورهای اسلامی حکومت می‎رانند، از مصادیق روایتی که امام حسین (ع) از پیامبراکرم (ص) نقل کرد نیستند؟ آیا آنان در راه یزید و امثال یزید گام بر نمی دارند؟!

و باز در تحف العقول روایت شده که آن حضرت (ع) پس از آنکه پیمان شکنی مردم کوفه را مشاهده فرمود، طی نامه ای به آنان نگاشت:

"اما بعد، مرگ و اندوه بر شما باد ای جماعت ! آنگاه که با شوق و اشتیاق ما را به یاری طلبیدید و ما بدون درنگ به یاری شما شتافتیم، به روی ما شمشیرهایی را کشیدید که در بیعت ما بود، و آتشی را علیه ما برافروختید که آن را ما برای دشمنان

ناوبری کتاب