صفحه ۳۹۷

2- در خبر یحیی طویل، از امام صادق (ع) آمده است که آن حضرت فرمود:

"چنین نیست که خداوند زبان را گشوده و دست را بسته باشد، بلکه هر دو را به گونه ای قرار داده که با هم باز و با هم بسته می‎گردند."ما جعل الله بسط اللسان و کف الید، ولکن جعلهما یبسطان معا و یکفان معا. (وسائل ‏404/11، ابواب امر و نهی، باب 3، حدیث 2).

3- صدوق به سند خویش از مسعدة بن صدقه از امام جعفرصادق (ع) روایت نموده که فرمود:

"امیرالمؤمنین (ع) می‎فرمود: خداوند مردم را به خاطر خواص در صورتی که در نهان و پنهانی بدون اینکه مردم بفهمند مرتکب عمل ناشایست گردند عذاب نمی کند؛ اما در صورتی که خواص در پیش روی مردم عمل زشتی را مرتکب گردند، ولی مردم عمل آنان را ناشایست نشمرند، در این هنگام هر دو دسته مستوجب عقوبت الهی می‎گردند.

همچنین فرمود: پیامبرخدا(ص) فرمود: معصیت را اگر بنده به پنهانی انجام دهد ضرر آن جز به انجام دهنده آن نمی رسد؛ اما اگر آشکارا مرتکب شد و مردم به وی اعتراض نکردند، ضرر آن به همه می‎رسد؛ آنگاه امام جعفرصادق (ع) فرمود: و این بدان جهت است که وی با عمل زشت آشکار خود دین خدا را ذلیل نموده و دشمنان خدا به عمل وی اقتدا و استناد می‎کنند."قال امیرالمؤمنین (ع): ان الله لایعذب العامة بذنب الخاصة اذا عملت الخاصة بالمنکر سرا من غیر ان تعلم العامة . فاذا عملت الخاصة بالمنکر جهارا فلم تغیر ذلک العامة استوجب الفریقان العقوبة من الله - عزوجل - قال: و قال رسول الله (ص): ان المعصیة اذا عمل بها العبد سرا لم یضر الاعاملها فاذا عمل بها علانیة و لم یغیر علیه اضرت بالعامة قال جعفر بن محمد(ع) وذلک انه یذل بعمله دین الله و یقتدی به اهل عداوة الله. (وسائل ‏407/11، ابواب امر و نهی، باب 4، حدیث 1).

4- در مرفوعه محمد بن سنان، از امام صادق (ع) آمده است که فرمود:

"هیچ منکری در پیش روی مردمی انجام نمی گیرد که آنان درصدد اعتراض به آن برنیایند، مگر اینکه خداوند به مجازاتی از سوی خود همه آنها را فراخواهد گرفت."ما اقرقوم بالمنکر بین اظهر هم لایغیرونه الااوشک ان یعمهم الله بعقاب من عنده (وسائل، ‏408/11، ابواب امر و نهی، باب 4، حدیث 3).

5- و در مسند احمد به سند وی از پیامبراکرم (ص) روایت شده که می‎فرمود:

صفحه ۳۹۶ صفحه ۳۹۸
ناوبری کتاب