"در معصیت خالق، اطاعتی برای مخلوق نیست."لا طاعة لمخلوق فی معصیة الخالق. (وسائل 422/11، ابواب امر و نهی، باب 11 حدیث 7).
6- و از عیون به سند خویش از امام رضا از پدرانش (ع) از پیامبراکرم (ص) روایت شده که فرمود:
"کسی که سلطانی را با آنچه خدا را غضبناک میکند خوشنود کند، از دین خدا بیرون رفته است."من ارضی سلطانا بما اسخط الله خرج من دین الله. (وسائل 422/11، باب 11، حدیث 9).
7- و در وسائل از امام محمدباقر(ع) در تفسیر سخن خداوند متعال که میفرماید: "اتخذوا احبارهم و رهبانهم اربابا من دون الله - آنان کشیشان و راهبان خویش را بجز خداوند ارباب خود گرفتند" میفرماید:
"به خدا سوگند ایشان برای آنان نماز نمی خواندند و روزه نیز نمی گرفتند، بلکه در آنچه معصیت خدا بود از آنان پیروی میکردند."والله ما صلوا لهم و لا صاموا و لکن اطاعوهم فی معصیة الله. (وسائل 96/18 ابواب صفات قاضی، باب 10، حدیث 25).
8- و در صحیح مسلم به سند خویش از فرزند عمر، از پیامبراکرم (ص) روایت شده که فرمود:
"بر مرد مسلمان لازم است شنوایی و اطاعت در آنچه خوشایند و یا ناخوشایند دارد، مگر اینکه حاکم به معصیت فرمان براند، پس اگر به معصیت فرمان راند دیگر شنوایی و اطاعتی نیست."علی المرء المسلم السمع و الطاعة فیما احب و کره، الاان یؤمر بمعصیة، فان امر بمعصیة فلاسمع و لا طاعة . (صحیح مسلم 1469/3، کتاب الامارة، باب 8، حدیث 1839؛ و نظیر آن در بخاری 234/4، کتاب الاحکام نیز آمده است).
9- و باز در همان کتاب به سند خویش از علی (ع) روایت شده که فرمود:
"پیامبرخدا(ص) لشکری را به مأموریت فرستاد و فردی را به فرماندهی آنان گماشت، آن شخص آتش روشن کرد و به سپاهیان گفت: در آن وارد شوید، برخی از آنان خواستند وارد شوند اما دیگران گفتند: ما از آتش فرار کردیم، این ماجرا به گوش پیامبرخدا(ص) رسید، آن حضرت به کسانی که میخواستند در آتش وارد شوند فرمود: "اگر در آتش وارد شده بودید تا قیامت در آن میماندید." و درباره دیگران به خوبی سخن گفت؛ آنگاه فرمود: در معصیت خداوند اطاعتی نیست، اطاعت تنها در کارهای نیک و پسندیده است."لو دخلتموها لم تزالوا فیها الی یوم القیامة . و قال للاخرین قولا حسنا و قال: لا طاعة فی معصیة الله، انما الطاعة فی المعروف. (صحیح مسلم 1469/3، کتاب الامارة، باب 8، سند 1840).
.jpg)
